________________
૧૪૩
વાની વિશેષ જરૂર છે કે, જેની સ્મૃતિથી આસ્તે આસ્તે આપણા વિકાસ થવા શક્ય અને સુલભ બને તેમ છે. આ જાતના ઉપદેશથી વર્ધમાનના સ્મારકની શરૂઆત કરવી તે, અહિસાપ્રધાન સચમના બીજા અને ત્રીજા ( કરાવવું અને કરનારને અનુમેદન આપવું) ભાંગાની બાંધક ગણાય છે તે પણ તે ખાધક પ્રવૃત્તિને લેકે પચેગી ગણીને તે સમયની વમાન પરિસ્થિતિ જોતાં તેઓએ નિર્દોષ માની વ્હાય એમ સભવે છે. એ જ રીતે તેઓએ દાનશાળાઓ, સત્રાગારા અને પાઠશાળા વિગેરે લેાકહિતનાં કાર્યોંમાં પણ પેાતાના હાથ ઘાલ્યા હોય તે પણ સ્થાન પ્રાપ્ત છે અને એ અધાં કાર્ટીની રીતસર બ્યવસ્થા કરવા લાકા તરફથી એ સાધુએ જ નિમાયા હોય તે તેમાં પણુ કાંઇ અસ’ગતી નથી. આ બધાં કાર્યાંને પહોંચી વળવા અને રીતસર પાર ઉતારવા તેઓને લેાકે તરફથી ધનાદિની સામગ્રી પુરી પડતી હોય તે એમાં પણ કાંઈ વિકલ્પ કરવાના નથી. આ ભિક્ષુએ આચારે પવિત્ર હતા, વિચારે વિશુદ્ધ હતા, માત્ર તેને ત્યાગની પરાકાષ્ઠા જ અસહ્ય લાગતી હતી, તેથી તેઓ જે રીતે લેાકાપયેગી થઈને વધમાનના માર્ગના પ્રચારક થાય અને પેાતાના તથા પારકાના કલ્યાણ સાધક થાય એ રીતિના આ આપવાહિક માર્ગને અનુસર્યા હતા. લેાક પેાતાની વા તે સમયના પેાતાના સમાજની પ્રગતિ માટે જે ધનાદિ સામગ્રી, તે ભિક્ષુઓને સોંપતા હતા તેનું નામ મ'ગલદ્રવ્ય, શાવતદ્રવ્ય કે નિધિદ્રવ્ય રાખવામાં આવ્યું હતું. અહી મારે પ્રસ...પ્રપાત્ત આ પણ એક મામતને જણાવી દેવાની જરૂર
