________________
૧૨૮
મહાશયે એમ સમજી લે કે, આ લખનાર તે મૂતિ વાદને વિરોધી જણાય છે, તે આ સમજને બેટી પાડવા માટે હું આગળ જણાવી ગયે છું અને અહીં પણ જણાવું છું કે, હું તે વાદ વિરોધી નથી, પરંતુ જરુરિયાત પૂરતો તેને વિધાયક છું અને કામચારિણે સત્સંગ, શાસ્ત્રાધ્યયન, તપ, શીલ વિગેરેની જેમ તરતમતાએ મૂર્તિવાદમાં પણ આત્મવિકાસની નિમિત્તતા જોઈ રહ્યો છું, માની રહ્યો છું અને જણાવી રહ્યો છું-વર્તમાન ઉપદેશકમાં અને મારામાં માત્ર ફેર એટલે જ છે કે, તેઓ તે વાદનું એકાંતપૂર્વક વિધાન કરે છે અને તે વિધાનને પુષ્ટ કરવા તેને વર્ધમાન વા તેના અંગપ્રવચનને નામે ચડાવે છે તથા તે અર્થે એવી જ કેટલીક કથાઓનું પણ આલંબન લે છે, ત્યારે તે વાદ માટે હું એમ સ્પષ્ટ શબ્દોમાં જણાવું છું કે, ભલે તે વાદ વર્ધમાને ન કહે હય, ભલે તેને લગતું વિધિવાકય અંગમાં ન મળી શકતું હોય, તે પણ તે, લેકના પ્રવાહવાહી ભાગને શરૂઆતમાં આત્માની મૂળ સ્થિતિનું ભાન કરાવવા એક દર્પણ સમાન છે માટે તેનું મર્યાદિત સેવન તેઓને ઘણું ઉપયોગી છે–તેના સેવન કરનારાએ આ વાત ખાસ લક્ષ્યમાં રાખવાની છે કે, તે સેવન, અફીણના બંધાણ જેવું ન થવું જોઈએ, પણ તે સેવનથી કાલક્રમે-ધીરે-ધીરે-સેવકેમાં પવિત્ર - १"जम्हा जिणाण पडिमा अप्पपरिणामदंसनिमित्तं । आयंसमंडलामा सुहाऽसुहज्झाणदिट्ठीए-"
(સંશોધકરણ-ઋો૪૦ પૃ૦ ૨)
