________________
૧૨૭
જુઠ્ઠા રચવાની શી જરૂર છે?-કથાનુયાગથી જ મધાં વિધિ વિધાના તારવી શકાતાં હોય તે ચરણકરણાનુયાગના વધારા કરવા વ્યર્થ જેવા છે. સારાં કે નરસાં આચરણા કરનારાની કથા ઉપરથી જે તે તે આચારાતુ બંધારણ બંધાતુ હાત તા નીતિના ગ્રંથા કે કાયદાના ગ્રંથાની જરૂર શા માટે પડે? મારૂં તેા એમ માનવું છે કે, જ્યારે આચારના ગ્રંથા જૂદા જ રચવામાં આવ્યા છે આવે છે અને તેમાં પ્રત્યેક નાના મે!ટા આચારાનું વિધાન કરવામાં આવ્યું છે –આવે છે, તે છતાં તેમાં જે વિધાનને ગંધ પણ ન જાતે હાય તે વિધાનના સમર્થનમાટે આપણે કથાઓનાં એઠાં લઇએ કે કોઈનાં ઉદાહરણા આપીએ તે બાબતને હું તમસ્તરણ સિવાય બીજા શબ્દથી કહી શકતા નથી-હુ હિમ્મત પૂર્વક કહી શકું છઉં કે, મેં સાધુએ તેમ શ્રાવક માટે દેવદન કે દેવપૂજનનું વિધાન કોઈ અગત્રામાં જોયું નથી,—વાંચ્યું નથી. એટલું જ નહિ પણ ભગવતી વિગેરે સૂત્રેામાં કેટલાક શ્રાવકોની કથાએ આવે છે, તેમાં તેની ચર્ચાની પણ નાંધ છે, પરંતુ તેમાં એક પણ શબ્દ એવા જણાતે નથી કે, જે ઉપરથી આપણે આપણી ઉભી કરેલી દેવપૂજનની અને તાશ્રિત દેવદ્રવ્યની માન્ય તાને ટકાવી શકીએ.
હું' આપણા સમાજના રધાને નમ્રતાપૂર્વક વિ નતિ કરું છું કે, તે, મને તે વિષેનું એક પણ પ્રમાણ વા પ્રાચીન વિધાન—વિધિવાય—ખતાવશે તે હું તેના ઘણા જ ઋણી થઇશ. કદાચ આ ઉપરથી આપમાંના ફાઈ
