Sthaviravali ane Teni Aaspas

SR No.: 005025
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunsundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
Publication Year: 2007
Total Pages: 232
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 11 MB

Page 121

સ્થવિરાવલી
૮૫
જુદી જુદી વસતીમાં ઊતર્યા છે. આ વખતે અહીં રથયાત્રાનો મહોત્સવ શરૂ થતાં જિનેશ્વરનો રથ અખ્ખલિત ગતિથી નગરમાં ફરવા લાગ્યો છે. નગરજનો સાથે છે. બંને આચાર્યવર્યો પણ પોતાના વિશાળ શિષ્યસમૂહ સહિત સાથે છે. એ રીતે ફરતો ફરતો રથ મંદિરના દ્વાર પર આવ્યો. યુવરાજ સંપ્રતિએ રથયાત્રામાં આવતા આચાર્ય શ્રીસુહસ્તિસૂરિજીને જોયા અને તેને વિચાર થયો કે, મેં આમને ક્યાંક જોયા છે. વિશેષ ઉહાપોહ કરતાં એને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન થયું ને તેણે સૂરિજીને ઓળખ્યા : અહો ! આ તો મારા પૂર્વ ભવના ગુરુજી છે. પછી પોતે નીચે આવી ગુરુજીને પ્રેમપૂર્વક નમસ્કાર કર્યા અને વિનયથી પૂછ્યું “હે પ્રભુ ! જૈનધર્મની આરાધનાનું ફળ શું છે?' સૂરિજી બોલ્યા: “અવ્યક્ત સામાયિકનું ફળ રાજ્યાદિક છે અને વ્યક્ત સામાયિકનું ફળ મોક્ષ પણ છે.” રાજા સૂરિજીનો આ ઉત્તર સાંભળી પ્રસન્ન થયો; એને વિશ્વાસ પણ બેઠો. પછી સૂરિજીને પૂછ્યું : “હે ભગવન્! આપ મને ઓળખો છો ?' સૂરિજી બોલ્યા: ‘રાજન્ ! અવન્તીપતિને કોણ ન ઓળખે !' રાજા બોલ્યો : “સૂરિજી મહારાજ ! આ સિવાય બીજી રીતે આપ ઓળખો છો?' સૂરિજી ઉપયોગ મૂકીને બોલ્યા : હા, હા, હવે ઓળખ્યો. તારા પૂર્વ ભવની કથા સાંભળ, સમ્રાટ અશોકના રાજ્યકાળની એ વાત છે.
એકવાર અમે બંને આચાર્યો કૌશામ્બીમાં ગયા હતા. તે વખતે ભીષણ દુકાળ પડયો હતો. પરંતુ શ્રાવકસંઘ સાધુઓની પૂર્ણ ભક્તિ કરતો હતો. એકવાર એક દ્રમક રંક કે જેને ભિક્ષા નહોતી મળતી, તેણે સાધુઓને ભિક્ષા મળતી જોઈ કહ્યું: “મને કંઈક આપો.” શિષ્યો તેને અમારી પાસે લાવ્યા. અમે ભાવી લાભનું કારણ જાણી જણાવ્યું : “તું દીક્ષા લે તો અમે તને આહાર આપીએ.” પછી એ કે દીક્ષા સ્વીકારી. ત્યાર પછી અમે એને સારી રીતે આહાર કરાવ્યો. એણે ઘણા દિવસની ભૂખ હોવાથી ખૂબ દાબીને ખાધું. તેને પેટમાં વાયુ ભરાઈ જવાથી અસહ્ય દર્દ થયું. રાત્રે શ્રીસંઘે અને સાધુઓને એની શુશ્રુષા કરી. તે સાધુધર્મની પ્રસંશા કરતો મૃત્યુ પામી સમ્રાટ અશોકના પુત્ર કુણાલના ઘેર પુત્ર તરીકે જન્મ્યો. જન્મતાં જ જેને રાજ્ય મળ્યું, તે તું સંપ્રતિ રાજા થયો.”