________________
૨૨૪
આગમ કથાનુયોગ-૬
વખતે તેની માતાએ નમ્રપણે તેને બે સાથળની વચ્ચે રાખીને ગ્રહણ કર્યો. ત્યારે તેના
સ્તનાદિનો સ્પર્શથી તે બાળક સાથે તેના અંગો ભિંસાતા હતા. તે વખતે તે બાળક રડતો બંધ થઈ ગયો. માતાના ઉપાય મળી ગયો, પછી વારંવાર તે પ્રમાણે કરવા લાગી. તે બાળક પણ આવા અંગોપાંગ સ્પર્શથી શાંત થવા લાગ્યો. મોટો થયો તો પણ તે એ જ ક્રિયામાં ગૃદ્ધ રહેવા લાગ્યો. માતાને પણ તેનામાં પ્રીતિ જન્મી. તે રાજા મૃત્યુ પામ્યો. પછી અનંગરાજા થઈને માતાને ભોગવવા લાગ્યો. સચીવાદિના રોકવા છતાં પણ તે પ્રવૃત્તિ ન છોડી.
આગમ સંદર્ભ :ગચ્છા. ૮૪ની વૃ; નિસી.ભા. ૩૬૯૮ની ચું, બુભા પર૧૮ + વૃક
– ૪ – ૪ – ૦ અનંધ :- (વ્યગ્રાહિત મૂઢનું દૃષ્ટાંત)
અંધપુર નગરે અનંધ રાજા હતો. તેણે અંધ ભોજન રાખ્યું. અંધલકને દીધું ત્યાં ખાન-પાન આદિ સારી રીતે ગ્રહણ કરી રાખ્યું. તેને બહુ બધું ધન ભેગું કર્યું. કોઈ વખતે તેને કોઈ પૂર્વે જોયો. તેણે અંધલક સાથે મિથ્યા ઉપચાર શરૂ કર્યો. કોઈ વખતે તે પૂર્વે અંધલકને કહ્યું, હું તમારો દાસ છું. તેથી હું અહીં રહ્યો છું. રાજા જ તે અંધલકના માતાપિતા હતા. કોઈ વખતે તે રાત્રિના તેને થોડે દૂર લઈ ગયો. પછી કહ્યું કે, અહીં ચોર વસે છે. જે કંઈ હોય તે આપી દો. તેણે વિશ્વાસથી તેને આપી રાખ્યું. એ રીતે તેને ચુડ્ઝાહિત કરી ચોર બધું હરણ કરી ગયો.
૦ આગમ સંદર્ભ :નિસી.ભા. ૩૭૦૦ની ચૂ
બુહ.ભા. પર૨૬ + q,
૦ અહંદન :- (આત્મ વિરાધના સંદર્ભે દષ્ટાંત)
અદત્ત જેને વૃત્તિકાર અર્પત્રક નામે ઓળખાવે છે. (અત્રકનું દષ્ટાંત શ્રમણ વિભાગમાં અર્ણનક નામથી આવી ગયેલ છે.) તગર નગરીના દત્ત અને ભદ્રાનો પુત્ર હતો. ત્રણેએ દીક્ષા લીધી. અર્ણમિત્ર તેમના ગુરુ હતા. દત્તમુનિના કાળધર્મ બાદ અહંન્નકને ભિક્ષાર્થે જવું પડ્યું. તે તાપ સહન કરી શકતા ન હતા. તેને જોઈને કોઈ સ્ત્રી તેના તરફ મોહિત થઈ અહંન્નક મુનિ દીક્ષા છોડી તેની સાથે રહેવા લાગ્યા. ત્યારે ભદ્રા સાધ્વી પાગલ જેવા થઈ અન્નક–અત્રક કરતા ભટકવા લાગ્યા. તે જોઈને અન્નકે તેણીની માફી માંગી, ફરી દીક્ષા લીધી અને અગ્નિ ધખંતી શિલાએ અનશન કર્યું. (કથા જુઓ – અર્પત્રક)
૦ આગમ સંદર્ભઃઆયા.યૂ.કૃ. ૧૮૧;
આયા. ૧૬૯ત્રી : અહંસક કથા મુજબ
– » –– –– ૦ સ્ત્રી અથવા મૈથુનને કારણે થયેલા સંગ્રામોના દષ્ટાંત :
જેને કારણે પૂર્વકાળમાં અનેક મનુષ્યોનો સંહાર થયો. યુદ્ધો થયા. તે બધાંનું મૂળ
