________________
૧૭૪
આગમ કથાનુયોગ-૬
ઉપચારમાં ચતુર હતી.
તેના ઘર પર ધ્વજા ફરકતી હતી. ૧૦૦૦ મૂલ્ય દેતા પ્રાપ્ત થતી હતી. રાજા દ્વારા તેણીને છત્ર, ચામર, વીંઝણો પ્રાપ્ત થયેલા. કર્ણીરથ નામક વાહન પર આરૂઢ થઈને આવતી-જતી તેમજ ૧૦૦૦ ગણિકાઓનું આધિપત્ય કરતી હતી.
તે સાર્થવાહ પુત્રો કોઈ સમયે મધ્યાહે ભોજન પછી, આચમન કરીને, સ્વચ્છ અને પવિત્ર થઈ સુખાસને બેઠા. ત્યારે તેઓને પરસ્પર સંવાદ થયો કે, આપણે કાલે સૂર્યોદય બાદ વિપુલ અશન, પાન, ખાદિમ, સ્વાદિમ તથા ધૂપ, પુષ્પ, ગંધ અને વસ્ત્ર લઈને દેવદત્તા ગણિકા સાથે સુભૂમિભાગ ઉદ્યાનમાં ઉદ્યાનની શોભા અનુભવતા વિચરીએ. બીજે દિવસે સૂર્યોદય થતાં કૌટુંબિક પુરુષોને બોલાવીને કહ્યું
હે દેવાનુપ્રિયો ! તમે જાઓ અને વિપુલ અશનાદિ તૈયાર કરો. પછી વિપૂલ, અશનાદિ લઈને સુભૂમિભાગ ઉદ્યાને નંદાપુષ્કરિણીએ જાઓ. ત્યાં પૂણામંડપ તૈયાર કરો. જળ સીંચી, સફાઈ કરી, લીપણાદિ કરો. પછી અમારી ત્યાં રાહ જુઓ. કૌટુંબિક પુરુષોએ આજ્ઞાનુસાર બધાં કાર્યો સંપન્ન કર્યા.
ત્યારપછી સાર્થવાહ પુત્રોએ ફરી કૌટુંબિક પુરષોને બોલાવીને કહ્યું કે, જલદીથી એક સમાન ખુર અને પૂંછડાવાળા, ચિત્રિત, તીક્ષ્ણ સીંગડાવાળા, ચાંદીની ઘંટડીવાળા, સ્વર્ણજડિત સૂત્રની દોરીના નાથથી બાંધેલા તથા નીલકમલ કલગીથી યુક્ત શ્રેષ્ઠ યુવાન બળદોથી જોડેલવિવિધ પ્રકારના મણિ, રત્ન, સુવર્ણની ઘંટડીના સમૂહથી યુક્ત, શ્રેષ્ઠ લક્ષણવાળો રથ લાવો. – યાવત્ – કૌટુંબિક પુરુષોએ રથ ઉપસ્થિત કર્યો.
ત્યારપછી તે સાર્થવાહ પુત્રોએ સ્નાન કર્યું – યાવત્ – રથારૂઢ થયા. દેવદત્તા ગણિકાને ઘેર આવ્યા. રથમાં ઉતરી દેવદત્તામણિકાને ત્યાં પ્રવેશ્યા. ત્યારે દેવદત્તા ગણિકા સાર્થવાહ પુત્રોને જોઈને હર્ષિત–સંતુષ્ટ થઈને સાત-આઠ ડગલા સામે ગઈ, સાર્થવાહ પુત્રોને કહ્યું, આપના આગમનનું પ્રયોજન કહો. ત્યારે સાર્થવાહ પુત્રોએ દેવદત્તા ગણિકાને કહ્યું, હે દેવાનુપ્રિયા ! અમે તારી સાથે સુભૂમિભાગ ઉદ્યાનની શ્રીને અનુભવતા વિચરવા ઇચ્છીએ છીએ. દેવદત્તા ગણિકાએ તેમની વાત સ્વીકારી.
તેણી સ્નાન કરી, મંગલકૃત્ય કરી – યાવત્ – લક્ષ્મી સમાન વેશ ધારણ કરી સાર્થવાહ પુત્રો પાસે આવી. પછી તે ત્રણે રથારૂઢ થઈને સુભૂમિભાગ ઉદ્યાનમાં નંદા પુષ્કરિણી હતી ત્યાં આવ્યા. રથમાંથી ઉતરી નંદા પુષ્કરિણીમાં અવગાહન કર્યું. જલમજ્જન, જલક્રીડા કરી, દેવદત્તા સાથે બહાર નીકળ્યા. પૂણામંડપે આવ્યા. મંડપમાં પ્રવેશી સર્વાલંકારથી વિભૂષિત થયા. આશ્વસ્ત–વિશ્વસ્ત થયા. ભદ્રાસને બેઠા. દેવદત્તા ગણિકા સાથે વિપુલ અશનાદિ તથા પુષ્પ, ગંધ, ધૂપ આદિનો ઉપભોગ કરતા વિચરવા લાગ્યા. ત્યારપછી દેવદત્તા સાથે મનુષ્યસંબંધી વિપુલ કામભોગ ભોગવ્યા.
ત્યારપછી તે સાર્થવાહ પુત્રો દિવસના પાછલા પ્રહરમાં દેવદત્તા ગણિકા સાથે પૂણામંડપથી નીકળી, હાથમાં હાથ પકડી, સુભૂમિ ભાગમાં બનેલ આલિ, કદલી, લતા, આસન, પ્રેક્ષા, મંડન, મોહન, સાલ અને પુષ્પોના બનેલા ગૃહોમાં ઉદ્યાનની શોભા અનુભવતા વિચારવા લાગ્યા.