Agam Kathanuyoga Gujarati Part 05

SR No.: 005012
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Shrut Prakashan Nidhi
Total Pages: 322
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, Story, & agam_related_other_literature
File Size: 6 MB

Page 99

૯૮
આગમ કથાનુયોગ-૫
હતી. વિક્ર્વણા કરીને અત્યંત શુદ્ધ, પુષ્ટ, કુપિત, ચંડિકાવત્ વિકરાળરૂપ થઈને દાંત કચકચાવતા એક મોટી નીલકમલ, ભેંસના શીંગડા અને અલસીના ફૂલ સમાન નીલી તીણ ધારવાળી તલવાર લઈને તને આ પ્રમાણે કહ્યું
અરે આ કામદેવ શ્રમણોપાસક ! જો તું આ જ સમયે શીલ, વ્રત, વિરમણ, પ્રત્યાખ્યાન અને પૌષધોપવાસોને છોડીશ નહીં, ખંડિત નહીં કર, તો હું આ જ સમયે નીલકમલ, ભેંસના શીંગડા અને અલસીના ફૂલ જેવી પ્રભાવાળી, તીક્ષ્ણ ધારવાળી તલવાર વડે તારા શરીરના ટુકડે ટુકડા કરી દઈશ, જેનાથી હે દેવાનુપ્રિય ! તું આર્તધ્યાનને વશીભૂત થઈને અતિ વિકટ દુઃખ ભોગવતો અકાળે જ જીવનરહિત થઈ જઈશ.
ત્યારે તે પિશાચરૂપધારી દેવના આ કથનને સાંભળીને પણ તે નિર્ભય – યાવત્ – ધર્મધ્યાનમાં સ્થિર રહ્યો.
ત્યારપછી તે પિશાચરૂપધારી દેવે તને નિર્ભય – યાવતું – સ્થિર જોયો. ત્યારે બીજી વખત અને ત્રીજી વખત પણ તને એમ કહ્યું કે, અરે ઓ કામદેવ શ્રમણોપાસક ! - યાવત્ – જો તું આ જ સમયે શીલ, વ્રત, વિરમણ, પ્રત્યાખ્યાન, પૌષધોપવાસને નહીં છોડે, ખંડિત નહીં કરે તો હું હમણાં જ આ નીલકમલ, ભેંસના શીંગડા અને અલસીના ફૂલ જેવી નીલપ્રભા અને તીક્ષ્ણ ધારવાળી તલવારથી તારા શરીરના ટુકડે ટુકડા કરીશ, જેનાથી હે દેવાનુપ્રિય ! તું આર્તધ્યાનને વશ થઈને અકાળે જ જીવનથી રહિત થઈ જઈશ.
ત્યારે પણ તું તે પિશાચરૂપધારી દેવના બીજી અને ત્રીજી વાર કહેવાયેલ આ શબ્દોને સાંભળીને પણ નિર્ભય – યાવત્ – સ્થિર રહ્યો.
ત્યારપછી તે પિશાચરૂપધારી દેવે તને નિર્ભય – યાવત્ – સ્થિર જોઈને અત્યંત કુદ્ધ, રુષ્ટ, કુપિત, વિકરાળ થઈને દાંત કચકચાવી, કપાળમાં ત્રણ સળ પાડી, ભૃકુટી ખેંચીને નીલકમલ, ભેંસના શીંગડા અને અલસીના ફૂલ જેવી પ્રભા વાળી અને તીક્ષ્ણ ધારવાળી તલવારથી તારા ટુકડે ટુકડા કર્યા.
ત્યારે પણ તેં આ તીવ્ર – યાવત્ – વેદનાને સમભાવપૂર્વક સહન કરી, ખમ્યો અને તિતિક્ષાપૂર્વક અધ્યાસિત કરી,
ત્યારપછી તે પિશાચરૂપધારી દેવે તને નિર્ભય – યાવત્ – સ્થિર જોયો. જોઈને જ્યારે તને નિગ્રંથ પ્રવચનથી વિચલિત, સુભિત અને વિપરિણામિત કરવામાં સમર્થ ન થયોતો શ્રાંત, કલાત, ખિન્ન થઈને ધીમે ધીમે પાછળ ખસ્યો, ખસીને પૌષધશાળામાંથી બહાર નીકળ્યો, નીકળીને દેવમાયાજન્ય પિશાયરૂપનો ત્યાગ કર્યો.
પછી એક વિશાળકાય, દેવમાયાજન્ય હાથીનું રૂપ વિકુવ્યું – યાવત્ - (બધું જ વર્ણન પૂર્વે કામદેવને દેવે કહેલા ઉપસર્ગ મુજબ જાણવું) તે હસ્તી રૂપધારીદેવે તને નિર્ભય – યાવત્ - સ્થિર જોયો. જોઈને અત્યંત, કૃદ્ધ, રણ, કુપિત તથા વિકરાળ થઈને, દાંતોને કચકચાવતો આવીને તને સુંઢ વડે પકઙયો, પકડીને ઊંચે આકાશમાં ઉછાળ્યો, ઉછાળીને તીર્ણ અને મૂશલ જેવા દાંતો પર ઝીલ્યો, ઝીલીને નીચે ધરતી પર ત્રણ વખત પગ વડે રગડ્યો.
તેં એ તીવ્ર વેદનાને સમભાવપૂર્વક સહન કરી, ક્ષમા અને સહનશીલ બની