Agam Kathanuyoga Gujarati Part 05

SR No.: 005012
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Shrut Prakashan Nidhi
Total Pages: 322
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, Story, & agam_related_other_literature
File Size: 6 MB

Page 95

આગમ કથાનુયોગ–૫
લઈ જઈને આકાશમાં ઉછાળીશ અને ઉછાળીને મારા તીક્ષ્ણ અને મૂશલ જેવા દાંતો પર ઝીલીશ, ઝીલીને ધરતી પર મારા પગ વડે ત્રણ વાર રગડીશ. તેનાથી હે દેવાનુપ્રિય ! તું આર્દ્રધ્યાન અને વિકટ દુઃખથી પીડિત થઈને કસમયે જ જીવનથી પૃથક્ થઈ જઈશ.
હાથીરૂપ ધારણ કરેલા તે દેવ દ્વારા આ પ્રમાણે કહેવાયા પછી પણ તે કામદેવ શ્રમણોપાસક ભયભીત, ત્રસ્ત, ઉદ્વિગ્ન, ક્ષુભિત કે વિચલિત ન થયો, ગભરાયો નહીં, પણ શાંતિપૂર્વક ધર્મધ્યાનમાં સ્થિર રહ્યો.
૯૪
ત્યારે તે હાથીરૂપધારીદેવે કામદેવ શ્રમણોપાસકને પૂર્વવત્ અભીત, અત્રસ્ત, અક્ષુભિત, અચલિત, અનાકુલ અને શાંતભાવથી ધર્મધ્યાનમાં સ્થિર જોઈ, ત્યારે તેણે ફરી પણ બીજી વખત, ત્રીજી વખત પણ કામદેવ શ્રમણોપાસકને આ પ્રમાણે કહ્યું
અરે ઓ કામદેવ શ્રમણોપાસક ! યાવત્ જો હજી પણ તું શીલ, વ્રત, વિરમણ, પ્રત્યાખ્યાન, પૌષધોપવાસને નહીં છોડે, ખંડિત નહીં કરે, તો હું આ જ સમયે તને સૂંઢ વડે પકડી લઈશ,પકડીને પૌષધશાળાની બહાર લઈ જઈશ, લઈ જઈને ઉપર આકાશમાં ઉછાળીશ, ઉછાળીને તીક્ષ્ણ મૂશલ જેવા દાંતો પર ઝીલીશ, ઝીલીને નીચે જમીન પર ત્રણ વખત પગ વડે રગડીશ. તેનાથી હે દેવાનુપ્રિય ! આર્તધ્યાનને વશ થઈને વિકટ દુ:ખોથી દુઃખિત થઈ તું કસમયે જ જીવનરહિત થઈ જઈશ.
ત્યારે પણ તે કામદેવ શ્રમણોપાસક તે હાથીરૂપ દેવના બીજી વખત, ત્રીજી વખત કહેવાયેલા શબ્દોને સાંભળીને પણ નિર્ભય – યાવત્ સ્થિર રહ્યો.
ત્યારપછી તે હાથીરૂપધારી દેવે શ્રમણોપાસક કામદેવને નિર્ભય યાવત્ ધર્મધ્યાનમાં નિરત જોયો, જોઈને અત્યંત ક્રુદ્ધ, રુષ્ટ, કુપિત, ચંડિકાવતુ વિકરાળ થઈને દાંતોને કચકચાવતો કામદેવ શ્રમણોપાસકને સૂંઢથી પકડ્યો. પકડીને ઊંચે આકાશમાં ઉછાળ્યો. ઉછાળીને મૂશલ જેવા તીક્ષ્ણ દાંતો પર ઝીલ્યો. ઝીલીને નીચે ધરતી પર ત્રણ વખત પગ વડે રગડ્યો.
ત્યારે તે કામદેવ શ્રમણોપાસકે તે તીવ્ર, અત્યધિક કર્કશ, પ્રગાઢ, રૌદ્ર, કષ્ટદાયક અને દુસ્સહ વેદનાને સમભાવપૂર્વક સહન કરી અને ક્ષમા તેમજ તિતિક્ષાપૂર્વક અધ્યાસિત (સહન) કરી.
-d
૦ કામદેવે સહન કરેલ સર્પરૂપ દેવ ઉપસર્ગ :
ત્યારપછી જ્યારે હાથીરૂપ દેવે કામદેવ શ્રમણોપાસકને પહેલાની માફક જ નિર્ભય, અત્રસ્ત, અનુદ્વિગ્ન, અક્ષુભિત, અચલિત, અનાકુલ, શાંતભાવપૂર્વક ધર્મધ્યાનમાં રત જોયો. પરંતુ વિચલિત ન કરી શક્યો. ત્યારે ધીમે ધીમે પાછળ ખસ્યો, પાચળ ખસીને પૌષધશાળાથી બહાર નીકળ્યો. નીકળીને દેવમાયા નિર્મિત હાથીના રૂપનો ત્યાગ કર્યો, ત્યાગ કરીને એક વિકરાળ સર્પરૂપની વિકુર્વણા કરી તે સર્પરૂપ આવા પ્રકારનું હતું.
તે સર્પ ઉગ્ર વિષવાળો હતો. પ્રચંડ વિષવાળો હતો. ઘોર વિષવાળો હતો અને મહાકાય હતો. તે મસી અને મૂસ સમાન કાળો હતો. તેના નેત્ર વિષ અને રોષ વડે વ્યાસ હતા. તેના શરીરનો વર્ણ કાજળની ભરેલી ડબ્બી જેવો કાળો હતો.
તે સર્પની આંખો લાલ લોહી જેવી હતી. તેની બંને જીભ બહાર લપલપાય થતી