________________
લે છૅવિઝ
દેરુશેતના પિયાના પણ આ કમરામાં જ હતા. તે જ્યારે સંધ્યાકાળના રાગનું પોતાનું મનગમતું ગીત, પોતાના ઉષ:કાળની તાજગીભર્યા અવાજે ગાવા બેસતી, ત્યારે બહાર થઈને જતા કેટલાય વટેમાર્ગુ સાંભળવા
ઊભા રહેતા.
દેરુશેત ઘરમાં અવરજવર કરતી, ત્યારે આખા ઘરને આનંદથી ભરી કાઢતી; ખાસ કરીને વસંતઋતુથી ! તેની આસપાસ કાયમી વસંતના જ જાણે વાસ હતો.
૪૫
તે સુંદર હતી, પરંતુ વધુ તે ફૂટડી હતી; અને ફૂટડી કરતાં પણ વધુ તા માહક હતી. બચપણથી જ તે મનોહર તો હતી જ. મેસ લેથિયરીને તે બાપુજી સિવાય બીજા કોઈ સંબાધને બાલાવતી નહિ.
મેસલેથિયરીએ તેને બાગકામના શેખ ખીલવવાની છૂટ રાખી હતી ~ પણ તેણે જાતે બહુ કોદાળી-પાવડો ન વાપરવાં, તથા ખાતરમાં હાથ ન ઘાલવા એ શરતે ! ઘરનું તથા બગીચાનું કામકાજ કરવા મેસ લેથિયરીએ દેરુશેતની મદદમાં ગ્રેસ અને દુશે નામની બે જુવાનડી નોકરીએ રાખી હતી. તે નાકરીને એ ઘરમાં કામકાજ કરી હાથ લાલ કરવાના અધિકાર હતા.
દેરુશેત બગીચામાં ફૂલ અને શાકની રોપણીની બાબતમાં આંતરિક સ્ફુરણાથી કામ કરતી; તુ બહારનાં શાક અને ફૂલ તેના બગીચામાં જ જોવા મળે.
મેસલેથિયરીને ઓરડા બંદર તરફ માંવાળો હતા. અને ભાંયતળના મુખ્ય બારણાવાળા મોટા હૉલ સાથે ત્યાંથી સીધી અવરજવર કરી શકાતી. ભોંયતળના મોટા ઓરડામાં કઠેરા જડી એક ખૂણા અલગ પાડવામાં આવ્યો હતો. તે લા દુરાંદે જહાજની ઑફિસ હતી; તેમાં મેસ લેથિયરી પાતે બેસતા. તેના ઉપરના ઓરડામાં સીધા જવાનું બારણુ પણ ત્યાં આગળ જ હતું,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
