________________
૨૫
મેલેથી વાકિનની મોટી ભઠ્ઠીની ત્રણ હંડ્રેડવેઇટ વજનની એરણ એક હાથે તે ઊંચકી ન શક્યો, ત્યારે તેને લાગ્યું કે, હવે તેનું પહેલાંનું જોર તેના શરીરમાંથી ઓસરવા લાગ્યું છે. પછી તે સંધિવાના રોગે તેને લગભગ ઘર-કેદી જ બનાવી દીધો.
ગ્યર્નસી જેવા ટાપુઓના વતનીઓમાંના ઘણાએ પોતાની આખી જિંદગી ખેતરો ખેડવામાં કે દરિયો ખેડવામાં ગાળી હોય છે. મેસ લેથિયરી બીજા વર્ગનો હતો. છતાં તેને ખેતી કરતાં આવડતું હતું. જમીન ઉપર પણ યુરોપ ખંડમાં દૂર દૂર સુધી તે ફર્યો હતો. રોરોફૉર્નમાં તેણે જહાજી સુતાર તરીકે કામ કર્યું હતું અને જંગમ-સુતાર તરીકે કામ કરતાં તેણે આખું ફ્રાન્સ પગ તળે કાર્યું હતું. ફ્રાંસકતના મીઠાના મોટા અગરોમાં પણ તેણે કામ કર્યું હતું.
થોડે થોડો દરેક ધંધે તેણે કર્યો હતો અને તે દરેક ધંધ પ્રમાણિકતાથી કર્યો હતો. પરંતુ અંતરથી તે ખલાસી હતો. જળતત્વ સાથે જ તેને પ્રીતિ હતી. તે એમ કહેતો કે, માણસ કરતાં માછલાં જ મારાં સહવાસી છે. વસ્તુતાએ બે કે ત્રણ વર્ષ બાદ કરતાં બાકીની તેની આખી કારકિર્દી સમુદ્ર ઉપર જ વીતી હતી. તે આટલાંટિક પાસિફિક વગેરે મહાસાગર ખેડી આવ્યો હતો, પરંતુ તેને સૌથી વધુ પસંદ આ ચૅનલ જ હતી. કારણમાં તે કહેતે હતું કે, “અહીંનો દરિયો જ પૂરત તોફાની છે.” તે ચુસીમાં જ જન્મ્યો હતો અને ગ્યર્નસીમાં જ મરવા ઇચ્છતે હતે.
મેસ લેથિયરી તેની શરીરશ્રમમાં વિતાવેલી જિદગીને કારણે અમુક બાબતમાં જડથા જે હતે. તે બીજી અનેક બાબતમાં વરણાગિયો પણ હતે. લગભગ ચાંપલો જ કહો ને! - જેમકે, સ્ત્રીઓના હાથ નાના તથા સફેદ હોવા જોઈએ, એવો તેનો ખ્યાલ હતા. વાત એમ બની હતી કે, જુવાનીમાં નાની ઉંમરે તે ખલાસી અને કેબિન-બૉયની વચ્ચેની નોકરી બજાવતું હતું, ત્યારે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
