________________
४
ધેનમાં નાખનારી બેઠક
જલિયાતનું ઘર જે નાના અખાત ઉપર આવેલું હતું, તે
આજે શેધવા જાઓ, કે જે કરાડ પાછળ તે પેાતાના ડચ-લૂપને લાંગરતા, તે કરાડ શેાધવા અત્યારે કોઈ જાય, તો કશું ન મળે. કારણ કે, અત્યારે તે એ બધી ટેકરીએ ખાણિયાનાં ટાંકણાં વડે ખાદાઈ ખોદાઈ ગાયું ભરાઈ ભરાઈને સપાટ થઈ ગઈ છે; એ પથ્થર બાંધકામ માટે સાથે ગણાતા હાઈ, લંડન શહેરમાં ઘસડાઈ ગયો છે અને તેનાં કેટલાંય દેવળા બની ગયાં છે કે મહેલા બંધાઈ ગયા છે.
પરંતુ દરિયામાં તૂટક તૂટક નજરે પડતી ખડકોની એ પંક્તિઓ ખરી રીતે પર્વતની સળંગ હારમાળા હોય છે.
જે ટેકરી ઉપર જિલિયાતનું મકાન આવેલું હતું, તેથી આગળ એક પિરામિડ આકારનો મોટો ખડક હતા. તેને માછીમારો ‘જાનવરનું શીંગડું' કહેતા. ભરતીનું પાણી ઊંચું ચડે, ત્યારે એ ખડક મુખ્ય ટેકરીથી જુદા પડી જતો. માત્ર ઓટ વખતે જ ખડકોની સંયોગીભૂમિ ઉપર થઈને તેની પાસે જવાતું. એ ખડકની વિશેષતા એ હતી કે, સમુદ્ર તરફની બાજુએ તેની ટોચે દરિયાના પાણીએ એક બેઠક કોતરી કાઢી હતી અને વરસાદના પાણીએ તેને પૉલિશ કરી આપી હતી.
એ બેઠક, પરંતુ, ભુલાવામાં નાખે તેવી હતી. અજાણ્યો માણસ તેની ઉપર બેઠા બાદ જે મનોરમ દૃશ્ય જોવા મળે તેની લાલચે ત્યાં જવા લાભાત. જે દરિયાએ તે બેઠક કોતરી કાઢી હતી, તે દરિયાએ જ તેની ઉપર ચડી શકાય એવાં પગથિયાં પણ જાણે કાતરી આપ્યાં હતાં. અજાણ્યો
૨૨
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
