________________
.
પ્રેમ-અવિદ્વાન
ખભે રાખી, ઊભા ખડક ચડી – ઊતરીને, બેાટ સુધી અવર-જવર કરતા.
એ બાટની મદદથી તે મબલક માછલી પણ પકડી લાવતા. જોકે, પેાતાને જરૂરી હાય તેથી વધારાની બધી માછલીઓ તે ગરીબાને મફત વહેચી દેતા. જોકે લોકો હરીફાઈમાં જીતવાની તેની વાતને તથા આ બહુ બધી માછલીઓ પકડી લાવવાની વાતને પણ તેની મેલી શક્તિને જ આભારી માનતા !
જિલિયાત માછીમાર તો હતો જ; પરંતુ અંત:સ્ફુરણાથી તેમ જ મેાજ ખાતર કામકાજ કરીને તેણે બીજા ત્રણ કે ચાર કસબામાં પણ કુશળતા હાંસલ કરી હતી : તે સુથાર પણ હતા, લુહાર પણ હતો, અજોડ પૈડાં સમારનાર પણ હતો, હોડીના સાંધા જોડનાર અને પૂરનાર પણ હતા, તથા એક એંજિનિયર પણ હતા. માછીમારને જોઈતી બધી સાધનસામગ્રી તે જાતે જ બનાવી લેતા. પોતાના મકાનના એક ખૂણામાં તેણે એક એરણ અને એક ધમણ ઊભાં કર્યાં હતાં; તેમની મદદથી તેણે પોતાની બેટને એક જ લંગર હતું તેને બદલે બે કરી લીધાં. એ નવું લંગર પણ તેણે હિસાબ અને ગણતરી કરીને પૂરતું મજબૂત છતાં હલકું બનાવ્યું હતું.
એ બાટનાં પાટિયાંમાંથી તેણે બધા ખીલા કાઢી નાખી ધીમે ધીમે લાકડાના ખીલા નાખી દીધા; જેથી કાટને લીધે લાકડું કાણું થતું અટકે. એ પ્રમાણે તેણે બાટની દરિયો ખેડવાની તાકાત વધારી મૂકી. એ બાટને લઈ તે ઘણી વાર, તરંગ આવે ત્યારે, દૂરના એકલવાયા ટાપુઓમાં મહિનો મહિનો ગાળી આવતા.
લાકો તે વખતે કહેતા, ‘બલા ટળી !'
જિલિયાત એક સ્વપ્નદ્રષ્ટા માણસ હતા; તેથી જ તેનામાં જેમ એક બાજુ અને ખું સાહસ પ્રગટયું હતું, તેમ બીજી બાજુ એક પ્રકારની નરમાશ પણ ઊભી થઈ હતી.
સ્વપ્નદ્રષ્ટા હંમેશાં ક્રાંતદર્શી થવાને ઉંબરે ઊભા હોય છે. વિશ્વનું સમગ્ર જે કંઈ અજ્ઞાત વસ્તુ છે, તેના ઉપરનો અંધારપટ અચાનક
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
