________________
D
ફરીથી અંદરના ઘંટ !
વસ્તુતાએ જિલિયાત રાત પડયા બાદ નવ અને દશની
વચ્ચે સેટ લૅપ્સન આવી પહોંચ્યા હતા. તેણે બરાબર ગણતરી કરી હતી. તે વખતે અર્ધી ભરતી ચડેલી હોય, અને બંદર ઉપર કોઈ જાગતું ન હોય.
જિલિયાતે ગુપચુપ બંદરમાં દાખલ થઈ, બ્રૅવિઝ મકાનને ધક્કે આવેલા કડામાં પેાતાની બેટ બાંધી દીધી હતી.
પછી તે બ્યૂવિઝ મકાનના બગીચામાં નજર પડે એવી રીતે પહેલાં જ્યાં બેસતા તે જગાએ જઈ પહોંચ્યા.
દેરુશેત એકલી બગીચામાં ફરતી હતી! કોઈ સ્વર્ગીય એળાની જેમ! જિલિયાત ધ્રૂજી ઊઠયો. દીવાલ કૂદીને અંદર જવું અને તેની પાસે જઈને ઊભા રહેવું અને કહેવું કે, દુરાંદેને પાછી લાવીને હું તારો હાથ જીત્યો છું, એ ધૃષ્ટતા તો તેની કલ્પનામાં જ આવી શકે તેમ નહોતી. જિલિયાતને મન પ્રેમ એ પ્રિય અને મધુર પણ અસાધ્ય સ્વપ્ન જેવી વસ્તુ હતી; રીંછને મન મધ હોય છે તેમ !
અચાનક બંને જણને તેમના વિચારોમાંથી જાગ્રત કરતાં કોઈનાં પગલાં બગીચામાં આવતાં સંભળાયાં. એ પગલાં કોઈ પુરુષનાં હતાં. એ પગલાં નજીક આવી થાભ્યાં. પરંતુ એ કોણ હતું તે દેરુશેત જોઈ શકે તેમ હતું,–જિલિયાત દેખી શકે તેમ નહોતું.
પરંતુ જિલિયાત દેરુશેતને દેખી શકે તેમ હતું: દેરુશે એકદમ ફીકી પડી ગઈ હતી; અને તેના ખુલ્લા હેઠમાંથી એક ધીમી ચીસ નીકળી પડી. તે બેન્ચ ઉપરથી અર્ધી ઊભી થઈ ગઈ અને ફરી પાછી
२०७
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
