________________
પ્રેમ-અવિદ્વાન
મેસ લેથિયરી, આવી શૂનમૂન અવસ્થામાં વારંવાર ગણગણતા : હવે તે પરમાત્મા મારી ટિકિટ ફાડે તે સારું.”
*
અલબત્ત, મેસ લેથિયરી પરમાત્મામાં માનતા નહિ કે પ્રાર્થના પણ કરતા નિહ. પરંતુ નસીબ અને કુદરત એ બેનાં અંધબળા સામે અસહાય બનેલાં માનવ આપે।આપ પ્રાર્થનાના જ આધાર લે છે.
પ્રાર્થના એક ભારે તાકાતરૂપ વસ્તુ છે; જોકે તેની પ્રક્રિયા ગૂઢ હોય છે. પ્રાર્થના હંમેશાં કોઈ અગમ્યની કરુણાળુતાને સંબાધાય છે; અને એ અજ્ઞાત અગમ્યતા, તર્કની રીતે અંધ કહી શકાય તેવા આપણા એ પ્રયત્નથી જ પીગળે છે, એવું આપણને અંતરમાં લાગતું હોય છે.
લેથિયરીને અત્યારની એની શૂનમૂન સ્થિતિમાં એક જ વસ્તુ સ્પષ્ટ દેખાતી હતી – દેરુશેતનું સ્મિત. એ સ્મિત સિવાય બીજે બધે તેને અંધારું જ દેખાતું હતું.
અલબત્ત, છેલ્લા થોડા વખતથી દેરુશેતનું સ્મિત પણ વિરલ બની ગયું હતું. તે પણ જાણે કોઈ બીજી ચિંતામાં ધૂનમાં પડી ગઈ હતી. તેનું પંખિણી જેવું મુક્ત તથા બાલિશ વર્તન હવે અદૃશ્ય થઈ ગયું હતું. કોઈ કોઈ વાર તે તે બહુ ગંભીર બની ગયેલી દેખાતી. મેસ લેથિયરીનું લક્ષ ખેંચવા કોઈ કોઈ વાર તે હસવાનો પ્રયત્ન કરતી; પણ તેનું આનંદીપણુ રોજબરોજ ઘટતું જતું હતું.
F
પહેલા રેકટર શ્રી. જૅકેમિન હેરોદના વખતમાં તે ભાગ્યે ચર્ચમાં જતી – વર્ષમાં અમુક ચારેક પ્રસંગે જતી, એટલું જ. પણ હવે તે નિયમિત ચર્ચમાં જવા લાગી હતી. રવિવાર અને ગુરુવારની પ્રાર્થના તે કદી ચૂકતી નહિ. કસબાના ધાર્મિક લોકોને દેરુશેતમાં થયેલા આ ફેરફાર ગમ્યા હતા. કારણ કે, પુરુષો તરફના ઘણા ઘણા ભયાથી ઘેરાયેલી જુવાન છોકરી પરમાત્મા તરફ વળે, એ મેાટા આશીર્વાદ રૂપ વસ્તુ કહેવાય. સાંજને વખતે, આબાહવા ઠીક હોય ત્યારે, દેરુશેત ઘરના બગીચામાં કલાક – બે કલાક આંટા માર્યા કરતી. તે એકલી જ હાતી અને ભારે વિચારમાં ડૂબી ગઈ હોય તે રીતે ફરતી. આખા ઘરમાં તે હંમેશ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
