________________
છ ઇંચ અને બે ફૂટ વચ્ચેને તફાવ
એટલે કપડાં પહેર્યા વિના જ, ટાઢે ઠૂંઠવાતા તે ક ઘડીએ જો સહેજ પણ પવન ઊપડયો હાત, તા બાટ થતાં પાણી વધુ જોરથી અંદર પેસવા લાગ્યું હોત, અને ડૂબી ગઈ હોત.
ચંદ્ર આથમી ગયા.
અડધા પાણીમાં ડૂબેલા જિલિયાત આખી બાટ અંધારામાં તપાસી વળ્યો. છેવટે તેને પેલું બાકું હાથ લાગ્યું.
તાફાન વખતે ડચ-બાટ ઊછળીને ખડકની કોઈ ધાર સાથે ઘસાઈ હશે, અને તે વખતે તેને (આગલી બાજુ તરફ મોં કરીને ઊભા રહીએ તે) જમણે પડખે કાણું પડયું હતું.
આ કાણું પાણી-રેખાની ઉપરની બાજુએ પડયું હતું. અલબત્ત અંદર પાણીના ભાર વધવાથી તે કાણું પાણીની નીચે આવી ગયું હતું. પણ જો કાણામાં પેસતું પાણી બંધ કરી, અંદરનું પાણી ખાલી કરી નાખવામાં આવે, તે એ કાણું પાણી-રેખાની ઉપર નીકળી આવે. પછી તેને સમારી લેવું સહેલું કે શકય બને.
પણ અંધારામાં કાણું કશા સાધન વગર બંધ કરવું શી રીતે, અને પછી આટલું બધું પાણી એકલે હાથે ઉલેચવું શી રીતે ?
જિલિયાત પોતાની જાતને ધિક્કારવા લાગ્યો. પોતે શા માટે ઊંઘી ગયા ? શા માટે ખાવાનું શેાધવા ગયા? શા માટે આટલું થાકયો?
જિલિયાતે જલદી જલદી વિચાર કરવા માંડયો. એ કાણું જયાં એંજિનના ધુમાડિયાને, સીધું રાખવા હેાડીને જમણે પડખે સાંકળાથી તાણી બાંધ્યું હતું, ત્યાં આગળ જ પડયું હતું. એ કાણાને ડાટો મારવા હોય તો એ સાંક્ળા મદદગાર નીવડે તેમ હતી.
પોતાની ડચ-બાટને સઢ તૈયાર કરતી વખતે તાડપત્રીના જે ચાખંડો ટુકડો વધ્યા હતા, તે ડચ-બોટમાં જ એક ઠેકાણે સંઘરી રાખેલા હતા. તેને ચાર ખૂણે ચાર તાણિયા સીવી દીધેલા હતા. તેણે એ ટુકડો
www.jainelibrary.org
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
