________________
તાડપર
પ્રેમ-બલિદાન ના બે છેડા પેલી સાંકળોના બે છેડે તાણી બાંધ્યા. અને
* દેના બે છેડા કિનારી બહાર પાણી તરફ નાખ્યા.
ડપત્રી નાના-દુ અને ડચ-બોટની વચ્ચે પડી. જોર કરી એ માં પેસવા જતા પાણીના ધસારાથી જ એ તાડપત્રી માં પર ચોટી ગઈ. હવે પાણીનું ટીપું પણ બહારથી અંદર જ - જિલિયાને ચામડાની બાલદી વડે હવે પાણી ઉલેચ છે કે
તે ખૂબ થાકેલો હતો અને ભૂખ્યો હતો, એટલે ઉલે બહુ ધીમે ધીમે થતું હતું. બહારના પાણીના ધક્કા સાથે તે
૧ થયે કાણામાં થઈ અંદર દબતાં, તે બાજુએ મોટા તાંસળા જેવો ઘૂંટ ડે . એ દૂટો ફાટી જાય તેની સાથે જ પાછું પાણી અંદર જોરથી ભરાવા લાગે એટલે તાડપત્રીના એ દંટા ઉપર આધાર રાખી ન શકાય.
પણ જિલિયાત પાસે એવડા મોટા બાકામ ડૂચો મારવાનું કાંઈ જ સાધન હવે રહ્યું ન હતું.
ડૂચો માર્યા વિના એવાં બાકાં ન પુરાય. પણ ડૂચો શાનો મારવો? તેની પાસે જે કાંઈ એવું સાધન હતું તે કયારનું ઉપયોગમાં લેવાઈ ગયું હતું કે પવને ઉડાડી મૂક્યું હતું
અંધારામાં આસપાસ તપાસ પણ શી રીતે કરવી? ચંદ્ર તે હતો જ નહિ; અને ચ-બોટના બહારના પડખામાં પાણી અફળાવાનો અવાજ આવ્યા જ કરતો હતો. એ અફળાટ પવન ઊપડતાં વધે, તેની સાથે જ પેલી તાડપત્રી કશા કામની ન રહે.
ગમે તે રીતે ડ્રો તાત્કાલિક જ મારી દેવું જોઈએ. જિલિયાતને મૂકવવા પાથરેલાં પોતાના કપડા યાદ આવ્યાં. તરત જ તેણે તેમાંથી પોતાને ડામરિયો ડગલો ઉપાડી લઈ, બોટના પાણીમાં ઘૂંટણિયે પડી, તાડપત્રીના દંટા ઉપર દબાવી દીધો. પછી પોતાનું ઘેટાનું ચામડું તેમાં બેસી દીધું. પછી ફોનનું ખમીસ, અને પછી જાકીટ. બાકામાં એ બધું સમાતું ગયું.
હવે તેના આખા શરીરે માત્ર પાટલૂન બાકી રહ્યું. તે પણ તેણે ઉતારી નાખ્યું, અને એ ડૂચો સખત કરવાના કામે લઈ લીધું. જોકે,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
