________________
માણસ જ ભૂખ્યા નથી હોતા
૧૯૫
પછી તો એ તરાડમાંથી એવા જ બીજો પટ્ટો નીકળ્યો કોઈના માટા મેાંમાંથી નીકળેલી લાંબી જીભ જેવા. તે તરત જલિયાતના ઉઘાડા શરીરની આસપાસ વીંટળાઈ વળ્યા. તરત જ તેના આખા શરીરની ચામડી ઉપર ગાળ ગેાળ અને ભયંકર કાણાં પડવા માંડયાં હેય એમ તેને લાગ્યું;– જાણે હજારો હોઠ એકસામટા તેની ચામડી ઉપર પાયા હાય અને તેનું લેાહી ચૂસવા માગતા હાય.
એક ત્રીજો પટ્ટો હવે નીકળ્યા અને તેનાં પડખાં ઉપર ચાબુકની શેઠે પછડાતા ચાટી ગયા.
ચેાથે પટ્ટો બાણ જેવી ઝડપે નીકળીને તેની કમરે વીંટાઈ ગયા. આ પટ્ટાઓ જયાં જયાં તેની ચામડીને વીંટાતા હતા, ત્યાં તેને અવર્ણનીય વેદના થતી હતી – એકીસાથે ચંપાવાની અને ચુસાવાની.
હવે પાંચમા પટ્ટો એ બખોલમાંથી નીકળી આવ્યો, જે બીજા વીંટાની ઉપર થતાકને તેની છાતી ઉપર વીંટાઈ ગયો.
આ પટ્ટા આગળથી અણીદાર હોઈ, પાછળના ભાગમાં મૂઠ નજીક તરવાર હાય છે તેવા ચપટા-પહેાળા હતા. આ પાંચે જીભે કોઈ જીવતા કેન્દ્રની હતી, એ ઉઘાડું હતું. કારણ કે તે બધી જિલિયાતના શરીર ઉપર સરકતી સરકતી ઊંચે ચડતી હતી.
અચાનક એક મેટું, ગાળ, ચપટું માં એ તરાડમાંથી બહાર આવ્યું. એ જ પેલી બધી સૂંઢાનું કેન્દ્ર હતું. પૈડાની નાભિમાં આરા ખાસેલા હોય છે તેમ, આ કેન્દ્રમાં પેલી પાંચ સૂંઢ-જીભા વળગેલી હતી.
એ કેન્દ્રના પાછલા ભાગમાં બીજી ત્રણ સૂંઢાના શરૂઆતના ભાગ ખડકના પેાલાણ તરફ જતા દેખાતા હતા.
હવે તે એ કેન્દ્રમાં બે તાકતી આંખા પણ ચમકી ઊઠી. જિલિયાત ઓળખી ગયો: એ ‘ડેવિલ-ફિશ’ ( પિશાચ-મત્સ્ય) હતું. જેણે એ ડેવિલ-ફિશ નજરે ન જોયું હાય, તેને તે એના અસ્તિત્વ વિષે વાત કરીએ તો પણ માન્યામાં ન આવે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
