________________
૧૭૮
પ્રેમ અલિદાન પેલો પાટડો પણ તેની સાથે જ પાણીમાં પડ્યો. જિલિયાતે પોતાની જાત માંડ માંડ સંભાળી લીધી. આ ટુકડો નીચે બે ખડક વચ્ચેના ખાંચાઓમાં બીજી આડચની બરાબર પાછળ એવી રીતે ગોઠવાય કે જેથી બે ખડક વચ્ચે જાણે એની આડી લીટી દોરી હોય !
આ ખડકની મદદ અણધારી જ મળી ગઈ. સમુદ્ર પોતાને પુખ્ખલો જારી જ રાખ્યો હતો. પહેલી આડચ એક ફેરો તૂટવા માંડી. એટલે વ ધ ને ભુ તૂટતી જતી હતી.
એ આડચ પાછળ જે ખડક જિલિયાતે ગબડાવ્યો હતો, તે પોતે જ એક મજબૂત આડચ રૂપ બની રહ્યો હતો; છતાં તેને દોષ એ હતો કે, તે બહુ નીચો હતો. તેની સાથે અફળાતાં મોજાં ભલે તેને ગબડાવી ન પાડે, પણ તેઓ એની ઉપર થઈને તે પસાર થઈ શકે.
અને પવન તથા દરિયાનું તોફાન વધતું જ જતું હતું. જાણે આ વખતે તેણે બધી આડો તોડી-ફોડી નાખવાને જ નિશ્ચય કર્યો હતો.
અચાનક, પેલી તૂટેલી આડશમાંથી એક પાટડો છૂટો થઈ, બીજી આડચને ઓળંગી, પાછળના ખડકની આડચ ઉપરથી પસાર થઈ, સીધો નાળમાં ધસી ગયો. એ પાટડે તણાત તણાતો ડચ-બોટને અફળાવાનો એ નક્કી. જોકે, એ ખડક પાછળનું પાણી બહુ ઊછળતું ન હતું, એટલે એ પાટડો બહુ ગંભીર નુકસાન કરે એવો ભય નહોતો. - થોડી વાર ગાઢ અંધારું અને ચુપકીદી છવાઈ રહ્યાં. પછી એકદમ કડાકો થયો. તેની સાથે જોરથી મજાને પછડાટ શરૂ થયો. પહેલી આડમાંથી કેટલોક ભાગ છૂટો થઈ, બીજી આડચ ઉપર અફળાવા લાગ્યો. જે ઢાલ હતી તે હવે ગદા બની ગઈ ! અને એ ગદાના ઘા એવા જોરથી પડવા લાગ્યા કે, બીજી આડચ વધુ વખત ટકી રહે એવો સંભવ ન રહ્યો.
જિલિયાત મૂંઝાઈને વિચારી રહ્યો કે, એંજિનનું ધુમાડિયું જો પેલા બાકોરામાં ભરાઈ ગયું ન હોત, તે અત્યારે તો તે ક્યારને ઘેર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
