________________
૧૨૭.
હું તેને પરણુશ!”
૩ એ જ સાંજે, સૂર્યાસ્ત પછી થોડે વખતે કોઈ જિલિયાતના બુ-દલા-રૂ મકાનનું બારણું ઠોકતા કહ્યું હતું. એ મકાનનાં બારી-બારણાં વગેરે બધું બંધ હતું.
એક બુટ્ટી માછણ હાથમાં ફાનસ લઈ એ તરફ થઈને જતી હતી. તેણે બારણું દોકતા પેલા છોકરાને પૂછયું --
“કોનું કામ છે, બેટા?” “આ મકાનમાં રહે છે તેમનું.” “તે આ મકાનમાં નથી. જોકે, બારીબારણાં બધું બંધ છે!” “કયાં ગયા છે?” “હું નથી જાણતી.” “કાલે આવશે?” “હું નથી જાણતી,” “તે બહારગામ ગયા છે?” “હું નથી જાણતી.”
“ભલાં બાઈ, આપણા કસબાના નવા રેકટર રેવ૦ એબેનેઝર કૉડ તેમને મળવા માંગે છે.
“હું નથી જાણતી.”
અને ખરે જ ડૉકટર જેકેમિન હેરોદ પોતાને સ્થાને સેંટ ઍસનમાં નવા નિમાયેલા રેકટર રેવ એબેનેઝર કોડ્રેને લઈને કસબાનાં અમુક ઘરોમાં ઓળખાણ-પિછાન કરાવવા નીકળ્યા જ હતા. તે પોતે હવે બદલી થવાથી અહીંથી સેંટપિયરે ચાલ્યા જવાના હતા.
જુવાન રેવ૦ એબેનેઝર કૌ બહુ ખૂબસુરત માણસ હતા. તેમના ચહેરા ઉપર તેમના ધંધાને યોગ્ય ગંભીરતા હતી, પરંતુ એ ગંભીરતા મનની હતી, શરીરની નહિ. એમની ઉંમર પચીસ વર્ષની હશે,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
