________________
૧૨૯
પ્રેમબલિદાન
પણ દેખાવમાં તે અઢાર વર્ષના જ લાગતા હતા. તેમનું અંતર ભલે પવિત્ર-પ્રેમ એટલે કે ભક્તિ માટે સરજાયું લાગે, પણ તેમનું શરીર તા જાણે પ્રેમ કરવા માટે જ સરજાયેલું હતું. તેમના ગુલાબી, તાજગીભર્યો ચહેરો, જુવાન છોકરી જેવા તેમના ગાલ, અને તેમના નાજુક હાથ એ બધું તેમના ભાવનાભર્યા ચહેરા સાથે ઉમેરાઈ, તેમના પ્રત્યે એક પ્રકારનું સબળ વૈયક્તિક આકર્ષણ ઊભું કરતું હતું. તેમનું હાસ્ય ભલમનસાઈભર્યું હતું. અને તેમના દાંત બાળક જેવા ચમકતા હતા. તેમનામાં રાજદરબારી હજૂરિયાની નમ્રતા બંને એકી સાથે ભળેલાં હતાં.
અને બિશપનું ગૌરવ
તેમના સ્રીજનેાચિત ગાઢા સાનેરી વાળ નીચે વિશાળ ઘાટીલું કપાળ અને ઊંચી ભમરો આવેલાં હતાં. એમને જોતાં લાગી આવે કે, સામાન્ય જનસમાજથી બધી રીતે જુદા પડતા દેખાતા આવા પુરુષોના જ ભ્રમા ઋષિઓ પેદા કરે છે, અને અનુભવા પંથપ્રવર્તકો સર્જે છે.
એમની પારદર્શક જુવાનીમાંથી તેમનું પરિપકવ અંતર આબેહૂબ પ્રગટ થતું હતું. તેમની સાથેના સફેદ વાળવાળા જૅકમિન હરોદની સાથે તેમને સરખાવીએ, તો પહેલી નજરે તે એમના પુત્ર જ લાગે; પણ બીજી નજર નાખતાં જ કહેવું પડે કે, ના, ના, એ જ પેલાના બાપ હશે! આ બેને ખાસ મળવા આવેલા જોઈ, દેરુશેત એકદમ ઊભી થઈ ગઈ. પેલા જુવાન પાદરીએ નમન કર્યું.
મેસ લેથિયરી તે જુવાનિયા સામે નજર કરતાં
“ ખલાસી તરીકે નાલાયક ! ”
ગ્રેસ ખુરસી લઈ આવી, તેના ઉપર બંને આગંતુકો બેઠા. ડૉકટર હૅરાદે તે ભાષણ શરૂ કરી દીધું – દુરાંદેની હોનારતના સમાચાર તેમને મળ્યા હતા. ધર્મગુરુ તરીકે દુ:ખી અને હતાશ થયેલાંને આશ્વાસન અને માર્ગદર્શન આપવાની પોતાની ફરજ સમજીને તે આવ્યા હતા. તેમણે જે કહ્યુ તેને સાર એ હતો કે
Jain Education International
જ ગણગણ્યા,
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
