________________
૧૨૦
પ્રેમ-બલિદાન
66
રસ્તા ઉપરથી બૂમ પાડીને તમને કહેવું મને ઠીક ન લાગ્યું.”
પણ શું બન્યું છે?”
',
<<
“ દુરાંદે ડૂબી ગઈ.
આખા ઓરડા લેાકેાથી ભરાઈ ગયા હતા.
જુદાં જુદાં ટોળાં વળીને લોકો દબાયેલા અવાજે વાતો કરતા હતા – જાણે કોઈ બીમારની પથારીની આસપાસ ઊભા હોય.
દેરુશેત ડૂસકે ડૂસકે રડતી હતી. મેસ લેથિયરી પાર્ટિશનની દીવાલને અઢેલીને તેને પડખે ઊભા હતા. તેના ખલાસીને ટોપા ભમર સુધી નીચે આવેલા હતા. તે કશું બાલતા નહોતા. તેના હાથ નિશ્ચેષ્ટ હતા. તે શ્વાસ પણ લેતા હોય એમ લાગતું નહોતું.
તેને જોતાં જ હર કોઈને લાગે કે, એ માણસનું જીવન નિચાવી લેવામાં આવ્યું છે. દુરાંદે જતાં તેને હવે જીવનમાં કશું પ્રયોજન જ બાકી રહેતું નહોતું. જાણે દુરાંદે જ તેને જીવાત્મા હત; અને તે ખડક સાથે અથડાઈ નાશ પામી ગયા હતા.
દેરુશેત, રડતી રડતી, તેની નજીક એક ખુરશી ઉપર બેઠી હતી અને પેાતાના બે હાથમાં મેસ લેથિયરીના હાથ પકડી રહી હતી. મેસ લેથિયરી . ઓરડામાં આવતા જતા લોકોને જાણે દુરથી શ્વેતા હોય એમ શૂન્ય નજરે જોઈ રહ્યો હતા. જ્યાં માણસને પેાતાના અસ્તિત્વનું જ ભાન ન રહ્યું હોય, ત્યાં બીજાની અવર-જવરના ખ્યાલ તેને શાના રહે? તેનું પેાતાનું હાડ-માંસનું શરીર જ તેને નક્કર લાગવાને બદલે ધુમાડાના ગોટા જેવું લાગતું હતું – સ્વપ્નપદાર્થ જેવું જ કહોને.
લેાકો ટોળે વળી જે સમાચાર વાગાળી રહ્યા હતા, તે આ પ્રમાણે હતા
દુરાંદે સૂર્યાસ્ત પહેલાં એક કલાકે ધુમ્મસમાં વ્રે ખડકો ઉપર અથડાઈ નાશ પામી હતી. કપ્તાન સિવાય બાકીના બધા એક હોડીમાં ઊતરી ગયા હતા. પરંતુ તે હોડી પણ નૈઋત્ય ખૂણેથી આવેલા પવનના તોફાનમાં સપડાઈને, લગભગ ભાગીતૂટી હાલતમાં ગ્યર્નસીની પાર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
