________________
આવિષ્કાર: અંતરને અને બહારને ૧૧૫ કલુબિનને મન કોઈ મોટી વાત નહોતી. પોતે અત્યારે હાઈ ખડક ઉપર હતો એટલે કિનારો એક માઈલથી વધુ દૂર ન કહેવાય.
કલુબિન પોતાની વિચારણામાં અહીં સુધી આવ્યો, એવામાં ધુમ્મસનું પડ અચાનક આસપાસથી ઊંચું થયું અને વિકરાળ દુર્ઘ ખડકો તેની નજરે પડ્યા.
કલબિન એકદમ આભો થઈ ગયો ! પોતે ઊભો હતો તે હાઈ ખડક નહિ પણ દુ-ખડકો હતા એ ઉઘાડું હતું. કારણ કે, પાસે જ દવેના પેલા કારમા ઊભા દતૂશળો ઘૂઘવતા હતા. ધુમ્મસને લીધે અત્યાર સુધી તે ઢંકાઈ રહ્યા હતા.
આખી દુનિયાને ભુલાવવા ઇચ્છનારો કલુબિન પોતે જ ધુમ્મસને લીધે ભુલાવામાં પડી ગયો હતો. કલુબિને દુરાંદેને વધારે પડતી પશ્ચિમમાં લીધી હતી. અને ગ્યર્નસીવાળા મુસાફરે પોતે હનોઈ ખડકો જોયા એમ ખાતરીથી કહ્યું, એટલે તેણે તે તરફ જ સુકાનને છેવટનું મરોડી દીધું હતું.
રાંદે વચ્ચે આવેલા તીણા ખડકમાં જ પરોવાઈ ગઈ હોવાથી સીધી દુના દતૂશળોએ પહોંચતી અટકી હતી.
બસ એક ધમ (એટલે બારસ ફૂટ) દૂર એક મોટો ગ્રેનાઇટનો ખડક નજરે પડતો હતો. તેની ઊભી બાજુઓ ઉપર બનેલ અને કિનારીઓ નીકળી હોવાથી છેક ઉપર ચડી શકાય તેમ હતું. તેની ટોચ ઉપર તો સપાટ તળ હતું.
એ લહમે ખડક હતો, અને દુર્ઘ કરતાં ઊંચો હતો. એ ખડક ઉપરથી પેલા બે દંકૂશળ જોવા હોય, તો નીચેની તરફ નજર વાળવી પડે.
બધે નીરવ શાંતિ વ્યાપી ગઈ હતી. પાણીમાં નાનું મોજું પણ ઊછળતું નહોતું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
