________________
પ્રેમબલિદાન ગ્યર્નસીવાળો પિતાનું દૂરબીન ફરી હાથમાં લઈ જોવા લાગ્યો. થોડી જ વારમાં તે પાછો સુકાન તરફ દોડી આવ્યો.
“ કેપ્ટન! દિશા બદલો, ભગવાનને ખાતર!”
કેમ?”
“મેં એક ઊંચે ખડક આપણી સામે જ ઊભેલો હમણાં જોયો ! એ મોટો-હાઈ ખડક જ હોવો જોઈએ.”
“ તમે ગાઢું ધુમ્મસ જ જોયું હશે.”
“અરે એ ખડક છે અને મોટો-હાઈ ખડક છે; ભગવાનને ખાતર તેના ઉપર ન ધસી જાઓ! હાય ભગવાન !”
કલુબિને સુકાન મરોળ્યું, પણ એક ભયંકર આચકા સાથે દુરાંદે ખડક સાથે અથડાઈ.
એ આચકાના માર્યા બધા મુસાફરો જ્યાં હતા ત્યાં એકદમ ગબડી પડ્યા.
ગ્યર્નસીવાળાએ આકાશ તરફ હાથ ઊંચા કરી દીધા : “મોટાહાઈ ઉપર આવી પડ્યા. ભલા ભગવાન, હવે બચવાને કશો જ આરો નહિ!”
કલુબિને તરત બૂમ પાડી: “કોઈ હજુ મર્યું નથી; ચૂપ રહો.”
એટલામાં ઇબ્રાન્કમ તરત જ ત્યાં દોડી આવ્યો અને બોલ્યો, “જહાજમાં પાણી ધસી આવે છે; એંજિનની આગ હમણાં જ બુઝાઈ
જશે.”
દુરાંદે જાણે આત્મહત્યા કરવાને ઈરાદે જ વેગભેર એ ખડક ઉપર ધસી ગઈ હતી. જાણે એ ખડકને તોડી પાડવા એના ઉપર હલ્લો લઈ ગઈ હોય એમ! બાકી, આવા ધુમ્મસમાં જ્યારે કશું ન દેખાતું હોય અને રસ્તો સુકાનીની ભૂલથી બદલાયો હોય, ત્યારે કોઈ પિતાનું જહાજ આગળ હંકારે જ નહિ, અથવા આટલું વેગમાં તો નહિ.
ખડકની એક ધાર ખીલાની પેઠે દુરાંદેમાં પેસી ગઈ હતી. છ ચોરસ ફૂટ જેટલું તેનું કલેવર ભેદાઈ ગયું હતું-સુકાન પણ ભાગી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
