________________
બ્રાન્ડીની અણુધારી બાટલી
૧૦૫
લાગ્યા -
બૉઇલર-વાળા પેાતાના સાથીદાર પેલા હબસી ઇંબ્રાન્ડમને કહેવા ~~~“ આજે સવારે સૂર્ય-પ્રકાશમાં આપણે ધીમે હંકારતા હતા; હવે ધુમ્મસમાં જલદી હંકારીએ છીએ, એ કેવી વાત ? ”
"
'
પેલા ગ્યર્નસીના મુસાફર આ વાતચીત સાંભળી ગયા. તેણે તરત જઈને કૅપ્ટન કલુબિનને કહ્યું, “ કૅપ્ટન, ચિંતાનું ભલે કંઈ કારણ નથી; પરંતુ અત્યારે આ ધુમ્મસમાં સ્ટીમ-બાટની ઝડપ વધારે પડતી ન કહેવાય ?”
“શું થાય? આ દારૂડિયા સુકાનીએ બગાડેલો સમય ભરપાઈ કરી લેવા જોઈએ ને ? ઉપરાંત મા૨ે વેળાસર ઘેર પહોંચી જવું છે. ધુમ્મસ જ પૂરતું છે; એમાં અંધારી રાત ભળે તો થઈ રહ્યું!”
એ બિચારો મુસાફર સેંટ મૅલાવાળા મુસાફર પાસે જઈને કહેવા લાગ્યા
“આપણને બહુ કુશળ કપ્તાન મળ્યા છે.”
૫
એ જ ઘડીએ દુરાંદે એક જહાજ પાસે થઈને પસાર થઈ. એ જહાજ ધુમ્મસમાં આગળ વધવા કરતાં લંગર નાખી સ્થિર ઊભું હતું. એ જહાજના કપ્તાને દુરાંદેની ઝડપ જોઈ. ઉપરાંત તે તેના સીધા માર્ગે ન હતી — એ પણ તેના ખ્યાલમાં આવી ગયું. તે પશ્ચિમ તરફ વધારે ધસતી જતી હતી. આવા ધુમ્મસમાં દુરાંદેને પૂર ઝડપે હંકારાતી બ્રેઈ તેને નવાઈ લાગી.
બેએક વાગ્યે તો ધુમ્મસ એટલું બધું ગાઢ બની ગયું કે, કપ્તાન પોતાની જગાએથી હઠી, સુકાનીની નજીક આવીને જ ઊભારહ્યો. સૂર્ય દેખાતા તદ્દન બંધ થયા હતા. ધુમ્મસ બધી વસ્તુઓ ઉપર છવાઈ ગયું હતું, દરિયો કે આકાશ કશું દેખાતું ન હતું.
પવનની તા . એક લહેર સરખી ન હતી. મુસાફરો ચૂપ થઈ ગયા હતા. પૅરીસવાળો મુસાફર ધીમેથી બોલ્યો, “ આપણે બહુ ગાઢા ધુમ્મસમાં પેસી રહ્યા છીએ.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
