________________
બ્રાડીની અણધારી બાટલી આપ્યું; “અત્યારે આપણે ખુલ્લા દરિયામાં છીએ, પણ આપણે મિક્ટિસ નજીક હોઈએ ને ધુમ્મસ આવે એ સારું નહિ.”
“મિકિયર્સ એટલે શું?” બહુ જોખમભરેલા ખડકો છે.”
વાતચીત આમ આ તરફના ખડકોનાં નામ અને માહિતી તરફ
વળી.
અચાનક બધા ચોંકી ઊઠયા – કોઈ મોટેથી ત્રાડી ઊડ્યું - “તું ભાનમાં નથી; પીધેલ છે.”
બધાએ તે તરફ જોયું. કપ્તાન સુકાનીને વઢતે હતો. કેપ્ટન ક્યુબિન કોઈને “તું-કારથી બોલાવતો નહિ. એટલે સુકાનીને આમ કારથી તે બોલાવે, એ કોઈ અતિશય ગુસ્સે થઈ જવાનું કારણ મળ્યું હોય તો જ બને.
કલુબિને ફરી ત્રાડ નાખી: “દારૂડિયા, હરામી!” પેલા સુકાનીએ માથું નીચું ઝુકાવી દીધું.
ધુમ્મસ વધતું જતું હતું. હવે અધું આકાશ છવાઈ ગયું હતું. બધી દિશાઓમાં એકી સાથે તે તેલની પેઠે ફેલાતું જતું હતું. ધીમે ધીમે તે આખા દરિયા ઉપર કબજો જમાવવા લાગ્યું. દરિયાની સપાટી ઉપરથી ભીતની પેઠે તે ઊભું થઈ, આગળ ધસ્ય જતું હતું.
જોકે, ધુમ્મસ હજુ જહાજથી અએક લીગ દૂર હતું. જો પવન બદલાય, તો તેઓ ધુમ્મસપટની બહાર જ રહી શકે. દુરાંદે ધસમસાટ કરતી આગળ વધ્યે જતી હતી, પરંતુ ધુમ્મસેય એટલા જ જોરથી ઘસી આવતું હતું - દુરાંદ તરફ જ.
કલુબિને ઝડપ વધારવા હુકમ આપ્યો તથા જહાજને થોડું પૂર્વ તરફ લેવરાવ્યું. આમ કરવાથી તેઓ ધુમ્મસની કિનારીની બહાર થોડો વખત રહી શક્યા. પરંતુ ધુમ્મસ અચૂક આગળ આવ્યા જ કરતું હતું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
