________________
પ્રેમ-બલિદાન દુરાં ઉપર બીજી રીતે આનંદનું વાતાવરણ હતું અને મુસાફરો એકબીજા સાથે મુસાફરી દરમ્યાન કરાતી હળવી – ઉપયોગી – મજાની વાતચીતે ચલાવી રહ્યા હતા.
જુઓ પેલી લાલ-લીલી માખ!”
“એ રસ્તો ભૂલી લાગે છે, અને તેથી જહાજ ઉપર આવીને બેઠી છે.”
“માખ જલદી થાકે નહિ. પવન જ તેને વહન કરી જતો હોય છે.”
માખી એટલી બધી હલકી હોય છે કે, એક આઉસ વજનની માખો તળીને ગણવામાં આવી, તો છ હજાર બસો અડસઠ થઈ હતી.”
બળદના વેપારીઓ બળદની જાતો વિશે વાત કરતા હતા, તેમાં બીજા મુસાફરો પોતે જોયેલા અદ્ભૂત બળદોની વાતે ઉમેરતા જતા હતા.
“ ફ્રાંસ પાસે સાત લાખ સોળ હજાર ટન વજનનાં જહાજો છે; જર્મની પાસે દશ લાખ ટનનાંઅમેરિકા પાસે પચાસ લાખ ટનનાં; તથા ઇંગ્લૉડ પાસે પંચાવન લાખ ટનનાં, અને નાના દેશોનાં જહાજોના ટન ઉમેરીએ તે, પૃથ્વી ઉપરનાં એક લાખ. પિસ્તાલીસ હજાર જહાજોનું કુલ વજન એક કરોડ ગણત્રીસ લાખ, ચાર હજાર ટન થાય.”
પેલો અમેરિકન વચ્ચે બોલી ઊઠ્યો – “સાહેબ, અમેરિકા પાસે પંચાવન લાખ ટન વજનનાં જહાજ છે.”
દરમ્યાન, દૂર દેખાવા લાગેલું પેલું ધુમ્મસનું નાનું વાદળ વધતું જતું હતું. પવન હતો નહિ; દરિયો શાંત હતો. મધ્યાહન થયા ન હતા, છતાં સૂર્ય જાણે આથમતે જતે હતો. તે અજવાળું આપતે હતો પણ ગરમી જરાય નહીં.
“કદાચ વરસાદ પડશે.” પેરીસિયન બોલ્યો.
અથવા ધુમ્મસ.” અમેરિકને કહ્યું. બપોરના જમતી વેળા પણ વાતચીત ચાલવા લાગી –
તમે આ તરફના દરિયાના માહિતગાર છો?”અમેરિકને પૂછયું. “હું આ તરફનો જ વતતી છું.” ગ્યર્નસીવાળાએ જવાબ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
