________________
૧૯
બ્રાન્ડીની અણુધારી ખાટલે
૧
રવારે સવારે, એટલે કે
‘ મેાલિપસ ’ જહાજ ચિલિ જવા ઊપડી ગયું તેને પછીને દિવસે, દુરાંદે પણ ગ્યર્નસી જવા ઊપડયું. બરાબર નવ વાગ્યે તેણે સેંટ મૅલો છોડયું. આબોહવા માફકસર હતી. ધુમ્મસ જરાય ન હતું. આગલી રાતે બુઢ્ઢો કપ્તાન જત્રે-જબૂરો આજે ધુમ્મસ ઘેરાવા વિષે કેવી અર્થહીન આગાહીઓ કરતો હતો !
સ્યુ લુબિન બીજાં કામોમાં એટલો વ્યસ્ત રહ્યો હતો કે, આ વખતે દુરાંદેમાં ચડાવવાના માલની ઠીક ઠીક ઘરાકી તેણે ખોઈ હતી. પૅરીસથી આવેલી સેન્ટ-પિયરે બંદરના ફૅન્સી સ્ટોર્સ માટેની થોડી ગાંસડીઓ અને ગ્યર્નસી હૉસ્પિટલ માટેની થોડી પેટીઓ જ તેણે લીધી હતી. પોતે જે માલ ગર્નસીથી લાવેલો તેમાંથી જકાતી અફસરોએ ઉતારવા ન દીધેલો થોડો માલ પણ તે પાછો લઈ જતો હતો—– ખાંડની એક પેટી તથા કૉંગો-ચાની ત્રણ પેટીઓ.
સ્યુ કલુબિને આ વખતે થોડાં જ ઢોર—કેટલાક બળદો જ– – દુરાંદે ઉપર ચડાવ્યા હતા. તેમને પણ ભંડકિયામાં બેદરકારીથી જ ભરવામાં
આવ્યા હતા.
એ ઉપરાંત છ મુસાફરો હતા —એક ગર્નસીનો માણસ, સેંટ મૅલોના બે ઢોર-વેપારી, એક ‘ટુરિસ્ટ ’(જોવા-ફરવા નીકળેલો), પૅરીસ તરફનો એક ટ્રાવેલિંગ – સેલ્સમૅન, અને બાઇબલો વહેંચવા આવેલો એક અમેરિકન,
➖
ડૉ. ૭
Jain Education International
૨૭
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
