________________
પ્લાસ ઃ ચૈવે
બીજું કશું અનુભવ્યું જ ન હતું; તથા પોતાની જાત પ્રત્યે પણ તેણે તિરસ્કાર અને ઘૃણા જ દાખવ્યાં હતાં. આજે કોઈ કારણે તેની આસપાસના લોકો તેની અસાધારણ વિદ્ર પતાને કારણે જ તેને આનંદપૂર્વક સંમાની રહ્યા હતા, તે એની અવિકસિત જેવી માનસિક દશામાં પણ તે સમજી શકતા હતા, અને તેથી તેના વિદ્ન ૫ ડંખીલા ચહેરા ઉપર પણ આનંદ અને ગર્વની આભા છવાઈ રહી હતી.
પણ આ શું? અચાનક ટોળામાંથી એક માણસ ગુસ્સાથી ધર્મધમતા આગળ ધસી આવ્યા. તેણે કસીમૅદાના હાથમાંથી રાજદંડ ઝૂંટવીને ફેકી દીધા.
એ પેલા જિપ્સી-કન્યાને શાપ આપનારો ટાલિયા માણસ જ હતો. તેના પાદરીના પહેરવેશ હવે તે ટોળા બહાર આવ્યા હાવાથી સ્પષ્ટ દેખી શકાતા હતા. ચિંગાર એને તરત ઓળખી ગયો: “વાહ આ તો દામ કલૉદ ફ઼ૉલા – આર્ચ-ડીકન! એ પેલા કાણા ખવીસને શું કરવા માગે છે? પેલા તે! આને કાચા કરડી ખાશે!”
આખા ટોળામાંથી પણ ત્રાસની એક ચીસ એકસાથે જ ફાટી પડી : સીમાઁદા એકદમ પેાતાના સિંહાસન ઉપરથી પેલા સાધુ તરફ લપકો: આગળ શું થશે એની કલ્પનામાત્રથી બીનેલી સ્ત્રીઓએ માં ફેરવી લીધાં : આર્ચ-ડીકનના હમણાં જ બહૂકા બાલી ગયા જાણા !
પરંતુ કસીમૉદો તે કૂદીને પેલાની સમક્ષ ઘૂંટણિયે જ પડયો હતા; અને બે હાથ જોડી જાણે આજીજી કરતો અપરાધની ક્ષમા માગતા હતા.
એ બે વચ્ચે કેવળ સંજ્ઞાઓની ભાષામાં વાતચીત ચાલતી હતી. પેલા સાધુ ટટાર ઊભા રહી, ગુસ્સામાં આવી, તેની સામે ધમકીભર્યા ચાળા કરતા હતા; ત્યારે કસીમૉદો નીચે નમી માફી માગ્યા કરતા હતો. જો કે, તેણે ધાર્યું હાત તે એ પાદરીને તેણે પોતાની મૂઠીમાં જ સહેલાઈથી મસળી નાખ્યા હોત.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
