________________
પાપ, પુણ્ય અને સચમ
કેટલાકને હેડમાં જકડતા, કેટલાકને સાંકળેાથી જકડા; કેટલાકના અવયવાને તે આમળીને કે વાળીને ભાગી નાખતા; કેટલાકના શસ્ત્રાદિ વગેરેથી હાથપગ કાપી નાખતા, કે કેટલાકને શસ્ત્રાદિથી ઊભા ચીરી નાખતા. કેટલાકને તે વાંસની સેાટીએથી, નેતરની સેટીએથી, આમલીની સેાટીએથી, વાધરીએથી, ચામડાની સેાટીએથી, કે વડ વગેરેની મૂળીએથી ફટકારતા; કેટલાકને ચતા સુવાડી તેમની છાતી ઉપર મોટી શિલા મુકાવતા, તથા ઉપર લાકડાંનાં શેડયાં ગાડવાવીને ઉપરમાણુસેને કુદાવરાવતા, જેથી પેલાનાં હાડકાંના ચૂરેશ થઈ જાય. કેટલાકને તે દેરડાં, વરત, રેસાનાં દેારડાં, વાળનાં ગૂંથેલાં દેરડાં, સૂતરનાં દારડાં વગેરે હાથે-પગે બંધાવીને ઊંધે માથે કૂવામાં લટકાવીને પાણી પાતેા; કેટલાકને તરવાર, કરવત, અસ્ત્રા, અને કદબચીર વડે છેદાવતા, અને પછી ઉપરથી તેજાબ રેડતા; કેટલાકને કપાળ, ખેાચી, 'કૂણી, ઢીંચણુ, અને એડીએમાં લોઢાના કે વાંસના ખીલા તથા વી છૂડાર ખેાસાવતા; કેટલાકની હાથપગની આંગળીઓમાં (નખામાં) હુથેાડાએ વડે સેાયા ખેાસાવતા અને ડામ દેવરાવતા તથા પછી જમીન ઉપર ઘસાવતા; વળી કેટલાકને શરીરે દાલ, કુશ, અને ભીનું ચામડું ચાટાડતા, અને પછી તાપે સૂકવીને તે બધું ચડ-ચડ ઉખાડતા.
સવ
>
૧. ટીકાકાર - એક પ્રકારનું શસ્ત્ર ' એટલેા જ અર્થ આપે છે. ૨. મૂળ ‘ મગ ' વૃશ્ચિક ટક ' - ટીકા
<
:
૩. આ ઉપરાંત ‘વિપ્પાળ ' એટલે કે નરેણી જેવી નાની છરીએ, અને ‘ રાળ ' એટલે કે લેાઢાનાં તથા પથરાનાં લંગએ એને પણ મૂળમાં ઉલ્લેખ છે, પણ તેમના ઉપયાગ બતાવ્યા નથી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
