Pind Vishuddhi

SR No.: 004970
Original Sutra Author: N/A
Author: Kulchandrasuri, Punyaratnasuri
Publisher: Divya Darshan Trust
Publication Year: 2009
Total Pages: 506
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 25 MB

Page 57

२४
क्यादिकम्। ततः अशनादयश्चत्वारः चतुःसङ्ख्याभेदविशेषा यस्य स तथा तं, कमित्याह'आहारं ति, तत्राह्रियते तृप्तिजननायासावित्याहारः समयभाषया पूर्वोक्त एवाशनादिस्तं आधाकर्मत्याधाकर्मशब्दवाच्यं इहेति प्रवचने, यद्वा पिण्डशुद्धिप्रक्रमे, इतरथा साध्वर्थं यद्गृहादिकं चीयते वस्त्रादिकं वाऽऽप्यते तुम्बकादेश्च मुखादिकं यस्य क्रियते तदप्याधाकर्म भवतीति केवलं तन्न ग्राह्यमप्रस्तुतत्वात्, ब्रुवतेऽभिदधति जिनादयः। कीदृशं सन्तमित्याह- प्रथममेवादित एव वपनकृत्यत्वमारभ्येति यावत्, चियशब्दस्यैवकारार्थत्वात्, यतियोग्यं साधुजनोचितं यतिनिमित्तमिति यावत्, क्रियमाणं निर्वर्त्यमानं गृहिणानिष्ठितं चेति, निष्ठाऽवसानं सा सञ्जाताऽस्येति निष्ठितो निश्चेतनीभूतस्तं, चः समुच्चये क्व विषये निष्ठित इत्याह- 'तहिं'ति, प्रस्तावात्तस्मिन् यतिविषये साधोरालम्बनेन सर्वथा प्रासुकीभूतमिति तत्त्वम्, इत्थम्भूतमाहारमाधकर्म ब्रुवते इति गर्भार्थः। अत्र द्वारपादोपात्तपुनःशब्दसूचितमशनादिरूपस्याधाकर्मणः सम्भवं पढम चियेत्यनेन पदेनाभिहितवान्, तथाहि
कथमादित एवाधाकर्मिकमशनादिकं सम्भवति ? इति, उच्यते-कश्चिद् गृही अतिभक्ति(सुॐ ॐ दीj) k टोप वगैरे (माजीयेरनु पा पानमा भावे), GRAथी. ४ा पान्य, य९।भभ२८-९ वगैरे. अने. ३ (ठेन11 २१. नाणे सेवा २. माहिना २स वगेरे.) 'स्वादिम' = झूठ-४२3 वगैरे. (७५४थी . qिues, भुपवास. ३.)
मा मशाह या२ मेहने शुंडे छ ? ते ४ छ- 'आहार' = मा २ छ. 'आहार' भेटले है तृप्ति auqan भाटे मारो॥य ते, शास्त्रनी भाषामा मामा २ सेटले. पूर्वोत अशनहितेने, 'आहाकम्म' = 'आधाकर्म' = माया शथी वाय्य, 'इह' = सा प्रययनमा (हैन ॥सनमi) अथवा 'इह' भेटले. કે પ્રસ્તુત પિપ્તશુદ્ધિના પ્રકરણમાં જો એમ ન લેવામાં આવે તો સાધુ માટે જે ઘર વગેરેનું ચણતર થાય, કે વસ્ત્રાદિને કાંજી પીવરાવવામાં આવે (તાંતણાને વણ્યા બાદ કાંજી પાવે), જે તુંબડા વગેરેના મોઢા વગેરે કરાય. તે પણ આધાકર્મ થાય છે. પરંતુ તેને અહીં લેવાના નથી. કારણ કે હાલ માત્ર પિણ્ડનીજ વાતો प्रस्तुत डोवाथी. शेष घ२ वगैरे प्रस्तुत छ. 'बिन्ति' = 'ब्रुवते' = [४नेश्वरी ४ छे, 3 डोय त्यारे से माइभ उपाय छे ? ते ४ छ- 'पढमं चिय' = 'प्रथममेव' = 'आदितएव' = ५डेथी-२३२मातथी४ भांडीने. भेटले वा ४२वाथी भांडीने, भूणगाथामा 'चिय' श६ मे. सेवा२ = °४१२अर्थमा छे. 'जइ जोग्गं' = 'यतियोग्य' = साधु-यति नने अथित = यति निमित्ते, 'कीरंतं निट्ठियं च' = "क्रियमाणं निष्ठितं च' = रातुंडीय भने 'निष्ठित' = संपूर्ण थयुं डोय. नि भेटले संपूर्णतu.४नी संपूर्णता થઈ છે તેને નિષ્ઠિત કહેવાય છે. અર્થાત્ સંપૂર્ણ નિચેતન બની જાય. “ઘ” એ સમુચ્ચય અર્થમાં છે. કયા विषयमा निहित थयेj ? ते ४ छ- 'तहिं' = 'तस्मिन्' = भ नी वात याले छे ते याविषयमा એટલે કે સાધુના આલંબને = નિમિત્તે સર્વથા પ્રાસુક થયેલ આવા પ્રકારના આહારને આધાકર્મ કહે છે.
मी, द्वा२॥थामi (Juथा ८ wi) 'पुनः' १७४थी. सूयित मशन ३५ आधाभनो संभव 'पढमं चिय' પદથી કહેવાયો છે એમ જાણવું.
પ્રશ્ન :- પ્રારંભથી જ આધાર્મિક અશનાદિનો સંભવ શી રીતે બને ?