________________
મોટા ભાઈએ તો ડબ્બો લઈને સગડીમાં ઠાલવ્યો. પછી ગજવામાંથી | દીવાસળી કાઢી. જેવી સળગાવીને સગડી પર મૂકી કે મોટો ધડાકો થયો. શાળાનું નાનું મકાન ધમધમી ઊઠ્ય, બારી-બારણાંના ફુરચા ઉડી ગયા, કારણ કે ડબ્બામાં કેરોસીન નહોતું, પેટ્રોલ હતું.
સગડીમાંથી આગની મોટી જ્વાળા ભભૂકતી હતી. નાનો ભાઈ ગ્લેન જોશથી ચીસો પાડતો હતો,
“ફ્લોઇડ ! ફ્લોઇડ ! તું ક્યાં છે ? મારા મોટા ભાઈ !”
પરંતુ ફ્લોઇડ જવાબ આપતો ન હતો. આગની જ્વાળાઓ વધતી હતી.
આઠ વર્ષના ગ્લેનની આંખો દાઝી ગઈ. એનું પાટલૂન અને મોજાં ભડભડ સળગવા લાગ્યાં. ધુમાડાથી એ ગૂંગળાઈ રહ્યો હતો. એવામાં નિશાળના ગોઠિયાઓ આવ્યા. એમણે હિંમત કરીને બંને ભાઈઓને બચાવી લીધા.
મોટો ભાઈ ફ્લોઇડ તો એટલો બધો દાઝી ગયો હતો કે તરત જ એનું અવસાન થયું. નાનો ભાઈ શ્લેન પણ આખા શરીરે ખૂબ દાઝી ગયો હતો. ડાબા પગનાં બધાં આંગળાં ખલાસ થઈ ગયાં હતાં. હોનારતમાંથી ઊગરી ગયેલા ગ્લેનને ડૉક્ટર તપાસતા હતા અને માતાપિતા ડૂસકાં ભરતાં હતાં. ગંભીર વદને ડૉક્ટર બોલ્યા,
આ છોકરો ખૂબ દાઝી ગયો છે. એમાં એના બંને પગને સૌથી વધુ અસર પહોંચી છે. હવે એ કદી પણ ચાલી શકશે નહિ. એ ચાલી શકે તેવી આશા રાખવી એ પણ ઠગારી છે.”
ગ્લેન કનિંઘમની માતા પર તો આભ તૂટી પડ્યું. પગ કાપવા પડશે એવા ભયથી એકબીજા સામે જોઈ રહ્યાં. ગ્લેનના પિતાએ કહ્યું,
“ડૉક્ટર, આપનો અભિપ્રાય તો સાચો છે. પણ શું મારો ગ્લેન પહેલાંની જેમ હરીફરી શકે તેવું નહિ બને ?”
ડૉક્ટરે કહ્યું, “ભાઈ, ઈશ્વર પર શ્રદ્ધા રાખો, માત્ર એ જ આવું કંઈ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org