________________
૩૦
શ્રી મહાવીથા
થવાં અશકય થશે, તથા તે સર્વ દુઃખાને અંત લાવી શકશે નહી.
‘પરંતુ જે શ્રમબ્રાહ્મણેા અહિંસાધમ ઉપદેશે છે, તેએ આ બધાં દુ:ખેા નહીં પામે તથા તે સિદ્ધિ અને આધ પામી, સર્વ દુઃખાને અંત લાવી શકશે.'
[ સૂત્રકૃતાંગ ૨-૨] ૩. સદ્ગુરુનું શરણ સ્વીકારી, સનુ જ્ઞાન પામેલે ભિક્ષુ બેઈ શકે છે કે, આ જગત સ્થાવર અને જંગમ એ એ પ્રકારે વિભક્ત થયેલું છે. તેમાં પૃથ્વી, પાણી, અગ્નિ, વાયુ, વનસ્પતિ અને હાલતાંચાલતાં ( ત્રસ ) પ્રાણીએ એમ છ પ્રકારના જવાના વર્ગો પાતપેાતાનાં કમ અનુસારે આવી રહ્યા છે. એ છ વર્ગો જ એકબીજામાં આસક્તિથી, પરિગ્રહથી, તથા પરિણામે થતાં હિંસાદિથી કર્મ બંધનનાં નિમિત્ત બને છે. પરંતુ જેમ મને કાઈ લાકડી વગેરેથી મારે અથવા પીટે અથવા કાઈ મારા તિરસ્કાર કરે કે બીજી રીતે મને રિબાવે અથવા મારી નાખે~ અરે માત્ર મારા વાળ ઉખાડે, તેા. પણ મને દુ:ખ થાય છે, તેમજ બધા જીવાને પછુ થાય છે માટે કાઈ પશુ જીવની હિંસા ન કરવી, તેમજ કાર્ય પણ પ્રાણીને મારવું નહીં, રિબાવવું નહીં, બળાત્કારથી તેની પાસે કામ કરાવવું નહીં કે તે ઇચ્છાથી તેને પાળવું નહીં. જે કાઈ અરિહંત ભગવાને થઈ ગયા છે, હાલમાં છે કે ભવિષ્યમાં થશે, તે બધા આમ જ કહે તથા આમ જ ઉપદેશે છે. એ ધમ ધ્રુવ છે, નિત્ય છે, તથા શાશ્વત છે અને સમગ્ર લેાકનું સ્વરૂપ જાણીને, અનુભવી તી કરેએ કહેલા છે.
આવું જાણી, તે ભિક્ષુ અહિં સાધનું સંપૂર્ણ પાલન કરવાની ઇચ્છાથી હિંસા, પરિગ્રહ વગેરે પાંચ મહાપાપામાંથી વિરત થાય છે. તે સ્થાવર કે જંગમ કાઈ પ્રાણીની ત્રણે
