________________
એ સાથે બાંયા ડી વારમાં પંથકનું ધ્યાન દેવદત્ત તરફ ગયું, તે દેવદત્ત ન મળે. તે બાવરે બની ચારે તરફ શોધવા લાગ્યો અને મે પાડવા લાગ્યો. શેઠ-શેઠાણને ખબર પડતાં તે તે મછત થઈને ગબડી જ પડવાં. પછી શેઠ મોટી ભેટ લઈ કોટવાળ પાસે ગયા, અને તેને પિતાના છોકરાની તપાસ કરવાનું ઘણું આજીજી સાથે કહ્યું.
કેટવાળ પિતાનાં માણસે લઈ તપાસ કરવા નીકળી પડશે. રસ્તામાં પેલા જૂના કૂવામાંથી દેવદત્તનું મડદુ જડ્યું. તે લઈને તેણે ધન્યને સોંપ્યું; અને પોતે વિજય ચેરના પગલે પગલે તેના અ૩ સુધી જઈ પહોંચ્યા. ત્યાં તેના પર એચિંતે છાપો મારીને તેને પકડી લીધે, અને તેને મારતાં મારતાં રાજગૃહમાં આણુને હેડમાં નાખ્યો. તેનું ખાવાપીવાનું બંધ કરવામાં આવ્યું, અને સવારે બપોરે અને સાંજે તેને માર મારવાનું નક્કી કરવામાં આવ્યું.
તે જ અરસામાં ધન્ય સંધવી પણ રાજાના કોઈ અપરાધમાં આવી ગયો. આથી રાજાએ તેને વિજય ચેરની સાથે એક જ હેડમાં બાંધી જેલમાં પૂરવાને હુકમ કર્યો.
શેઠાણીએ ધન્ય માટે જેલમાં પંથક સાથે ખુબ ખાવાપીવાનું તૈયાર કરીને કહ્યું.
વિજયે ધન્યને કહ્યું, “હું ઘણા દિવસને ભૂ છું, માટે મને કૃપા કરીને થોડુંક ખાવાનું આપે!' '
ધન્ય જવાબ દીધો કે, “આમાંથી કાંઈ વધશે તે તેને હું કાગડા-કૂતરાને નાખી દઈશ, પણ મારા પ્રિય તેમ જ એકના એક પુત્રને મારનાર તને તે એક દાણ પણું નહીં આપું.”
ભેજન વગેરેથી પરવાર્યા બાદ ધન્યને શૌચ તથા લઘુશંકાની હાજત થઈ. પણ તેને વિચાર સાથે એક જ હેડમાં બાંધેલ હેવાથી એકલો ધન્ય ક્યાંય જઈ શકે તેમ ન હતું. તેથી તેણે વિજયચરને ઊઠીને પિતાની સાથે આવવા
