________________
શ્રીચતુર્થસ્તુતિનિર્ણય ભાગ-૧
આ જ રીતે શ્રાદ્ધવિધિમાં પાઠ લખ્યો છે.
(३४) तथा वृंदारुवृत्ति पाठः- तत्र दैवसिकादिप्रतिक्रमणविधिरमूभ्यो गाथाभ्योऽवसेयः, तत्रेदं देवसिकं ।
१०३
जिण मुणिवंदण अइआ रुस्सगो पुत्ति वंदणिआलोए । सुत्तं वंदण खामण, वंदण तिन्नेव उस्सग्गो ॥१॥ चरणे दंसणनाणे, उज्जोआ दुन्निइक्कइक्कोअ । सुदेवयाउ दुस्सग्गा, पुत्ती वंदना थुई थुत्तं ॥ २ ॥ इत्यादि નોંધ :- અહીં વૃંદારુવૃત્તિમાં પ્રતિક્રમણની આદિમાં ચૈત્યવંદના અને શ્રુતદેવતાક્ષેત્રદેવતાનો કાયોત્સર્ગ કરવાનો કહ્યો છે અને થોય પણ કહેવાની કહી છે. ચૈત્યવંદન લઘુભાષ્યમાં ૪૫મી ગાથાના ઉત્તરાર્ધમાં પણ કહ્યું છે કે... सुट्ठिसुर समरणा चरिमे ॥ ४५ ॥
અર્થ :- ચૈત્યવંદનાના બારમા અધિકારમાં સમ્યષ્ટિ દેવતાનો કાયોત્સર્ગ કરવો અને થોય કહેવી
(૩૫) ‘પ્રતિક્રમણા ગર્ભિત હેતુ' ગ્રંથના સહારે ચતુર્થસ્તુતિની સિદ્ધિ :- ते पाठखा प्रभाएंगे छे -
अथ चावश्यकारंभे साधुः श्रावकश्चादौ श्रीदेवगुरुवंदनं विधते, सर्वमप्यनुष्ठानं श्रीदेवगुरुवंदनबहुमानादिभक्तिपूर्वकं सफलं भवतीति आह च । विणयाहीआविज्जा, दिंति फलं इह परे अ लोगंमि । न फलंति विणयहीणा, सस्साणिवतो अहीणाणि ॥ ९ ॥ भत्तीइ जिणवराणं, खिज्जंति, पुव्वसंचिआ कम्मा । आयरिय नमुक्कारेण, विज्जामंताय सिज्जंति ॥१०॥ इति हेतोर्द्वादशभिरधिकारैश्चैत्यवंदनभाष्येपढमहिगारे वंदे, भावजिणे बीअए उ दव्वजिणे ॥२॥ इगचेइअ ठवणजिणे, तइअ चउत्थंमि नामजिणे ॥१॥ तिहुअण ठवणजिणे पुण, पंचमए विहरमाणजिणछट्टे ६ ॥, सत्तमए सुयनाणं ७, अट्ठमए सव्वसिद्ध थुइ ॥२॥ तित्थाहिव वीर थुई नवमे ९ दसमे अं उज्जयंत थुइ १० अट्ठावयाइ गदसि ११ सुदिट्ठि सुरसुमरणाचारिमे १२ ॥३॥ नमु १ जेअइ २
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
