________________
૩૬
ભાગ્યવિધાયક ભામાશા.
કરતાંજ વિજય મ`ત્રમુગ્ધ થઇ ગયા. વાચકા!વિજયે ત્યાં શું જોયુ, તે તમે જાણવા આતુર છે ? તે એક પત્થરના સરસ નકશીદાર એરડા હતા અને તેની વચમાં સ ંગેમરમના સુ ંદર રંગીન થાંભલા આ ગાઠવેલા હતા. આરડામાં ભેાંતળીએ રંગબેરંગી આરસના ચાસલા જડી દીધેલાં હતાં. પ્રત્યેક થાંભલાની આસપાસ સુગંધી દીપકા ખળી રહ્યા હતા. ગેલા, ચમેલી, માલતી, ચંપા, ચુલામા≠િ પુષ્પા ની મીઠી સુગ ંધ આખા એરડામાં પ્રસરી રહેલી હતી. આરડાની મધ્યમાં લટકાવેલાં સેનાચાંદીનાં પાંજરામાં પાપટ, મેના, કાયલ અને બુલબુલ કલરવ કરી રહ્યાં હતાં. એરડામાં ચાતરફ વિવિધ પ્રકારના રંગાવાળાં મખમલથી જડેલાં અને ઝરીકામથી ભરેલાં અનેક સુંદર માસના ગેટવેલાં હતાં, તેમાં એક અતિ મનેાહર - સન ઉપર એક નવજુવાન પરમ રૂપનિધાન સુંદરી બેઠેલી હતી. વિજયે તેને ઓળખી, તે શાહજાદી આશમબેગમ હતી. વિજયે શાહજાદીને વિનયથી મસ્તક નમાવી પ્રણામ કર્યાં. શાહજાદી જે આસન ઉપર બેઠી હતી, તેની પાછળ એ તાતારી સ્ત્રીઓ તેને ૫ ખાવતી પવન નાંખતી ઉભેલી હતી. વિજય શાહજાદીના અત્યંત લાવણ્યચુકત વદન તરફ નિહાળી નમનતાઇથી કહ્યું. શાહજાદી સાહેબા ! આ સેવકને આપેજ યાદ કર્યો છે કે શું ?
(6
""
શાહજાદીએ ક્ષણવાર વિજયના સામે જોઇ મીઠા અને મધુર સ્વરે કહ્યું “ હા. ” મેજ તમને યાદ કર્યો છે વિજયકુમાર !
જાણે મીઠા મેાહક સરાદથી ખુલબુલજ મેલતુ હાય, એવા ખ્યાલ વિજયના મગજમાં ઉત્પન્ન થયા. તે શાહજાદી તરફ કાંઇ પણ માલ્યા વિના અર્થસૂચક દૃષ્ટિએ જોઈ રહ્યો.
,,
“ વિજય ! સામેના આસન ઉપર બેસે. મુંઝાવાનુ કશુ પણ કારણ નથી. શાહજાદીએ મંદ સ્મિતપૂર્વક કહ્યું. સ્મિત રતાંની સાથે તેની ખુબસુરતીની ઝલક જોઇ વિજય. આશ્ચર્ય મુગ્ધ થઈ ગયા હતા.
તેણે કહ્યુ, “ નહિ જી હુ' 'હીજ ઉભું; પરંતુ આ બાદશાહી જનાનામાં મારા જેવા સાધારણ મનુષ્યના પ્રવેશ થવા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
