________________
ભાગ્યવિધાયક ભામાથાહ,
પકે કરવામાં આવતા હતા, ત્યારે તેની શોભામાં એર વૃદ્ધિ થતી હતી. વિજય પેલા બે કર્મચારીઓની પાછળ જતે જતે મહેલની આ સર્વ શોભાને નિહાળતું હતું અને મનમાં ને મનમાંજ અજાયબ થતો હતો. મહેલના મુખ્ય દ્વારમાં પ્રવેશ કર્યા પછી તેઓ જૂદા જૂદા અનેક દ્વારમાં થઈને છેવટ એક ભવ્ય ઓરડામાં આવી પહોંચ્યા આ ઓરડે પણ એટલે બધો સુંદર અને ભવ્ય હતો કે જેનું વિશેષ વર્ણન કરી વાચક મહાશયને અમે કંટાળો આપવા ઈચ્છતા નથી અને તેથી અત્રે એટલું જ કહેવું બસ થશે કે વાચકોએ પિતાની સ્વબુદ્ધિથી તેની સુંદરતાને ચિતાર લાવવાની ખાતર યોગ્ય કલપના કરી લેવી, પેલા અને કર્મચારીઓ વિજયને એ ઓરડામાં એક આસન ઉપર બેસવાનું કહીને ત્યાંથી અન્યત્ર ચાલ્યા ગયા. વિજય કેટલોક સમય ઓરડાની શોભા જેતે અને મનમાં અનેક પ્રકારના વિચાર કરતે આસન ઉપર બેસી રહ્યો, પરંતુ છેવટે કંટાળીને જે તે ઉઠવા જતું હતું, તેજ તે ઓરડામાં પ્રવેશતાં બે પુરૂષોને જોઈને સ્તબ્ધ થઈ ગયે અને ક્ષણભર જેમની તેમ સ્થિતિમાં બેસી રહ્યો. ત્યારબાદ તેને ભાન આવતાં તે આસન ઉપરથી એકદમ ઉભું થઈ ગયું અને બેમાંથી એક પુરૂષની આગળ ઘૂંટણ એ પછી તેના પિશાકને પકડીને તેને ચુંબન કર્યું.
તે પુરૂષે વિજયને ઉઠાડીને કહ્યું. “વિજય !” “ફરમાન, સરકાર !” વિજયે કહ્યું.
તે પુરૂષ ખુદ અકબરશાહજ હતા અને તેની સાથેનો બીજો પુરૂષ તેને મિત્ર અબુલફેજ હતું, અકબરે એારડાની મધ્યમાં ગે ઠવેલા એક રત્નજડિત મોટા આસન ઉપર બેસીને ફેજીને પણ પિતાની સામે પડેલા આસન ઉપર બેસવાનું ફરમાન કર્યું. બાદશાહના ફરમાન મુજબ તે પોતાના ગ્ય આસન ઉપર બેઠે, તે પછી અકબરે વિજય તરફ જોઈને કહ્યું. વિજય! તું હજુ એક ગુન્હા પૂરતી સજા ભોગવી રહ્યો નથી, ત્યાં તે તે કેદખાનામાંથી સ્વયં છુટે થઈને બીજે પણ એક ભયંકર ગુનો કર્યો છે. તેથી તુંજ કહે કે હવે તને શી સજા કરવી ?”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
