________________
જીવન ઝરમર ભ્રાતૃભાવ હોય તો જ સુખ મળે એવી ભાવના એમનામાં જન્મગત હતી. સરળતા અને બુદ્ધિ-પ્રતિભાને લઈને પહેલે જ વર્ષે એમણે કવિતાની ૫૦૦૦ કડીઓ રચેલી. અગિયાર વર્ષની વયે “બુદ્ધિપ્રકાશ' નામના જાણીતા માસિકમાં લેખ લખતા. ત્યારથી જ તેઓ કવિ તરીકે જાણીતા થયા. નવું નવું સાંભળવાની, શીખવાની ઈચ્છા ખૂબ હતી. નિતનવું મનન કરવાની વૃત્તિ તથા સુંદર ભાષણ આપવાની ઈચ્છા એમને હંમેશ રહેતી.
એમના પિતા કૃષ્ણભક્ત હતા. તેમની પાસેથી એમણે નાની વયમાં જ કૃષ્ણકીર્તનનાં પદો સાંભળ્યાં હતાં, તેમ જ જુદા જુદા અવતારો સંબંધી ચમત્કારો સાંભળ્યા હતા. આથી એમને કૃષ્ણભકિત સાથે સાથે આવા અવતારોમાં પણ પ્રીતિ થઈ હતી. એક વખત ગામમાં રામદાસજી નામના સાધુ આવ્યા. એમની પાસે જઈ એમણે બાલ્યવયમાં જ કંઠી બંધાવી હતી. નિત્ય કૃષ્ણનાં દર્શન કરવા જતા અને કથાઓ સાંભળતા. અવતારોની કથાથી એમને ઘણો મોહ થતો અને આવા અવતારોને એ ભગવાન માનતા - પરમાત્મા માનતા. તેથી તેમને પરમાત્માને રહેવાનું સ્થળ જોવાની પરમ જિજ્ઞાસા હતી. સંપ્રદાયના મહંત બની, સ્થળે સ્થળે હરિકથા કરવાનું એમને બહુ મન થતું હતું. વળી કોઈ જગ્યાએ વૈભવ જુએ તો એમને સમર્થ વૈભવી થવાની ઈચ્છા થતી. એમણે એક વખત પ્રવીણ-સાગર' નામનો ગ્રંથ વાંચ્યો. એમને બહુ સમજાયો તો નહીં પણ જુદી જુદી કથા સાંભળતાં સાંભળતાં સ્ત્રી સંબંધી સુખ પ્રાપ્ત કરવાની તૃષ્ણા થઈ હતી. ગુજરાતી ભાષાની વાચનમાળામાં જગતકર્તા સંબંધી બોધ શ્રી.રા.-૨
