________________
જન્મ
૨૩૭
तेणं चैव अभिलावेणं सुविणदंसणविहाणेणं सव्वं जाव निययं गिहं अणुष्पविट्ठा जाव सुहं सुहेणं तं गब्भं परिवहइ ॥ १५० ॥
r¢
અર્થ : પુરુષાદાનીય અંત પાર્શ્વ ત્રણજ્ઞાનથી યુક્ત હતા. “હુ અહીંથી વ્યુત થઈશ” તે જાણતા હતા. ચ્યુત થાઉં છું તે જાણતા ન હતા અને “ચુત થઈ ગયા છું” તે જાણતા હતા. અહીથી માંડીને ભગવાન મહાવીરના પ્રકરણમાં સ્વપ્ન સબધનું આખુ એ વર્ણન પૂર્વવત્ સમજવું જોઈએ, યાવત માતા પાતાના ઘરમાં પ્રવેશ કરે છે અને સુખપૂર્વક ગર્ભને ધારણ કરે છે.
મુ
तेणं कालेणं तेणं समएणं पासे अरहा पुरिसादाणीए जे से हेमंताणं दोच्चे मासे तच्चे पक्खे पोसबहुले तस्स णं पोसबहुलस्स दसमीपक्खेणं नवण्डं मासाणं बहुपडिपुन्नाणं अट्ठमाण य इंदियाणं विइक्कंताणं पुत्ररत्तावरत्तकालसमयंसि विसाहाहिं नक्खत्तेणं जोगमुवागएणं अरोगा अरोगं पयाया, जम्मणं सव्वं पासाभिलावेण भाणियव्वं जाव तं होउ णं कुमारे पासे નામેળ ॥ ૧૬૧ ॥
અ ર તે કાળે તે સમયે હેમત ઋતુના બીજે માસ, ત્રીજો પક્ષ અર્થાત્ પાષ માસના વદ દસમના દિવસે નવ માસ અને સાડા સાત રાત્રિ –દિવસ પસાર થયા ત્યારે રાત્રિના પૂર્વ ભાગ સમાપ્ત થવા આવ્યા હતા અને પાછળના ભાગના પ્રારંભ થઈ રહ્યો હતા તે સંધિવેળામાં અર્થાત્ મધ્યરાત્રિમાં વિશાખ નક્ષત્રના યાગ થતાં જ આરોગ્યવાળી માતાએ આરોગ્યપૂર્વક પુરુષાદાનીય અંત પા નામના પુત્રને જન્મ આપ્યા,
જે રાત્રિએ પુરુષાદાનીય અ`તુ પાર્શ્વ જન્મ ગ્રહણ કર્યા, તે રાત્રિએ ઘણાએ દેવ અને દેવીએ જન્મકલ્યાણક મનાવવા માટે આવ્યા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
