________________
श्रीवप्पभट्टिसूरिचरितम्
२०3 "शौचं('शैत्यं) नाम गुणस्तवैव तदनु स्वाभाविकी स्वच्छता
किं ब्रूमः शुचितां भवन्त्य(न्ति)शुचयः सङ्गेन यस्यापरे । किश्चातः परमुच्यते स्तुतिपदं त्वं जीवितं देहिनां
त्वं चेन्नीचपथेन गच्छसि पयः! कस्त्वां निरोद्धं क्षमः ॥१॥-शार्दूल. सद्वत्तसद्गुणमहाय॑महाहकान्त !
कान्ताधनस्तनतटोचितचारुमूर्ते!। आः पामरीकठिनकण्ठविलग्नभग्न ! ___ हा हार! हारितमहो भवता गुणित्वम् ॥ २॥-वसन्ततिलका मायंगीसत्तमणसस्स मेयणी तहय भुजमाणस्स ।। आमिडइ तुज्झ नायावलोक ! य को भट्टधम्मस्स ? ॥ ३ ॥-आर्या उप्पहजायाइ असोहई य फलपुप्फपत्तरहियाए । वोरीइ पयं दितो भो भो पामर ! हसिजहसे ॥४॥ जीयं जलबिन्दुसमं, संपत्तीओ तरंगलोलाओ। सुमिणयसमं च पिम्मं, जं जाणह तं करिज्जासु ॥ ५॥ लजिज्जइ जेण जणे, मयलिज्जइ नियकुलक्कमो जेण ।
कंठठिएवि जीवे, न हु तं कारिंति सप्पुरिसा ॥ ६ ॥ प्रातरमूनि पद्यानि स्वयं आमो ददर्श, वर्णान् कवित्वगति चोपलक्षयामास । अहो! गुरूणां मयि कृपा। अहो मम पापाभिमुखतेति ललज्ज, दध्यौ च सांकल्पिकं मद(ह)जनगमीसंगमास्पदं पापं मयाऽऽचरितम् । भारितोऽहं, क यामि ? करोमि किं? कथं गुरोर्मुखं दर्शयामि ? किं किं तपः समाचरामि? किं तीर्थ सेवे? ऊर्ध्वमुखं गृहीत्वा गच्छामि, शस्त्रे.
'शैत्यं' इति प्रभावक-चरित्रे। २'बजन्ति शुचयः' इति पाठः प्रभावक-चरित्रे, उपदेश-रताकरे तु 'भवन्ति शुचयस्त्वत्सङ्गताऽन्ये यतः' इति पाठः। ३ 'किं वाऽतः परमस्ति ते' इति पाठः प्रभावक-चरित्र। ४ 'निषेधुं' इति पाठः प्रभावक-चरित्रे । ५ 'मूर्तिः' इति पाठस्तु प्रभावक-चरित्रे। ६ छाया
मातङ्गीसक्तमनसो मेदनीं तथा च भुजमानस्य । आभ्रश्यते तव 'नागावलोक!' च को भ्रष्टधर्मस्य ॥३॥ उत्पथजाताया अशोभन्त्याश्व फलपुष्पपत्ररहितायाः। बदर्याः पदं ददानो भो भो पामर ! हसिष्यसे ॥४॥ जीवितं जलबिन्दुसम, सम्पत्तयस्तरङ्गालोलाः । स्वमसमं च प्रेम, यत् जानासि तथा कुरु ॥५॥ लज्यते येन जने, मलिनीक्रियते निजकुलक्रमो येन ।
कण्ठस्थितेऽपि जीवे, न हि तत् कुर्वन्ति सत्पुरुषाः ॥६॥ ७ इदं पद्यपदकं प्रभावक-चरित्रे श्रीबप्पभडिप्रबन्धे दृश्यते, परन्तु तन्न तृतीयचतुर्थयोः पयोर्विनिमया पाठान्तरभिवताच।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org