________________
१२०
भवति ( मू० भवत् ) = अाशभान. पाण्डु - ि
पल =भांस. अश्= पावु.
નૈમિભક્તામર
[ श्रीभावप्रभकृत
पलाश - राक्षस. कल्प= सभान, तुझ्य
पाण्डुपलाशकल्पं= ३ि। ( पडी गयेसा ) रादासनी
समान.
શ્લોકા
" हे शिवा-नन्छन ! हे हेव ! हे शंना सांछनी सांछित (निनेश्वर ) ! हुं ताश समान સુંદર પક્ષીના યાગ છે જેને વિષે એવા વનમાં ગઇ તાપણ (તારા વિરહરૂપી ) સખ્ત સંતાપના પરાભવથી પીડિત છું; જેથી કરીને પ્રકાશમાન ( આપરૂપી ) દિવસ તે છતે . આ વન ( ક્ષુધાતે होवाने सीधे ) झापडी गयेला राक्षसना नेवु ( भावा धाय ) छे.” – १३
સ્પષ્ટીકરણ
વિરાધાલંકારના પરિહાર—
હે શિવા દેવીના પુત્ર ! હે દેવ ! હે શંખના લાંછનવાળા (નાય ) ! હું તારા નિરન્તર વિયેાગરૂપી વનમાં ગઇ તેથી [ અથવા તેા તારા સતત વિયેગને લીધે જલ, ગૃહ કે જંગલમાં ગઈ તા પણ ] હું તીવ્ર સંતાપના ઉત્કટ પરભવથી પીડિત થઇ ( અને મને ક્રાઇ પણ સ્થલે ચેન पड्युं नहि ).
Jain Education International
व्याहारमेड इव मे यदि नो शृणोषि शब्दादिकं सुखमिदं व्रज हारि हित्वा ।
नेतर्नरा भुवि भवन्ति गताङ्कुशा ये
कस्तान् निवारयति सञ्चरतो यथेष्टम् ? ॥ १४॥
टीका
हे नेतः ! - हे स्वामिन् ! यदि - चेत् त्वं मे मम व्याहारं वचनं एड इव-बधिर इव नो शृणोषि, मम वचनं नाङ्गीकरोषीत्यर्थः, तदा त्वं व्रज - याहि । किं कृत्वा ? इदं - प्रत्यक्षं शब्दादिकं शब्दरूपरसगन्धस्पर्शलक्षणं सुखं हित्वा त्यक्त्वा । किंविशिष्टं सुखं ? हारि - रम्यम् । हे नेतः ! ये नरा भुवि–पृथिव्यां गताङ्कुशा-निर्मर्यादा भवन्ति, को नरस्तान् नरान् यथेष्टं-स्वेच्छं यथा स्यात् तथा सश्चरतो- गच्छतो निवारयति १ । अपितु न कोऽपि तान् निषेधयतीति ॥ १४ ॥
अन्वयः
(हे ) नेतः ! यदि मे व्याहारं एड इष ( त्वं ) नो शृणोषि ( तदा ) इदं शब्द - आदिकं हारि सुख हित्वा व्रज । ये नराः भुवि गत अकुशाः भवन्ति तान् यथेष्टं सञ्चरतः कः निवारयति ? ।
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org