________________
सोळमो अने सत्तरमो सैको
(मूकशे), किहिछि ( कहे छे), जाशि ( जाशे), वांचि (वांचे ), पिठु (पेठो), पाछु (पाछो), घयसि (धेश ), रिहि ( रहे ), मूकी घि (मूकी दे) अर्थात् आवां रूपो ऊपर हजु सुधी प्राचीनतानी थोडी थोडी असर रहेली छे.
नांम, दांमि, परणांम, वगैरे शब्दोमां 'म' नी पूर्वनो स्वर, 'म' नी असरने लीधे अनुनासिक थयेलो छे. अने ए तो वाग्व्यापारनुं ज फल छे. ___ मांडण 'शक्ति' ने बदले “ सकति' एवो 'स' वाळो प्रयोग करे छे. अने भीम 'उपासीइ' ने बदले - उपाशीइ' एवो 'श' वाळो प्रयोग वापरे छे. मूळ श, ष, प्राकृतमा ‘स' रूपे परिणमे छे, तेथी 'सकति' प्रयोग खोटो नथी अने 'स', भाषामा 'श' नुं रूप ले छे, तेथी उपाशीइ ' रूप पण खोटुं नथी. __पन्दरमी सदीनी कृतिओमां 'जे' ने बदले ‘जु' अने 'ते' ने बदले 'स' एवा प्रयोगो वपरायेला तेने बदले प्रस्तुत कृतिओमां आपणी पेठे 'जे' अने 'ते' प्रयोगो स्पष्टपणे एकवचनमां वपरावा शरू थई गया छे. ___ अत्यार सुधीनी कोई कृतिओमां · ल' ने बदले 'ळ' वपरायो जाण्यो नथी ए ध्यानमा राखवानुं छे. _ 'राख' ने बदले ‘राक्ष' प्रयोग तो — पुंसु' ना — पुंक्षु' जेवा उच्चारणवाळो कहेवाय. 'क्ष' नो 'ख' बोलाय छे, परंतु अहीं तो 'ख' नो 'क्ष' बोलायो छे. बीजा-सनातन (सनातन ), तन्न-(तन), जन्न-(जन) वगेरे प्रयोगो पण एवा ज छे. अथवा कविताना प्रभावथी तेमनो कदाच बचाव करी शकाय.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org