________________
आमुख
२०५
cho
là
चतुर्थी सु, स्सु, हो,०
हं, ० (८-४-३३८
१८-४-३३९ पञ्चमी हु, हे
८-४-३३६
१८-४-३३७ षष्ठी सु, स्सु, हो,०
(८-४-३३८
1८-४-३३९ सप्तमी इ, ऐ
हिं८-४-३३४
८-४-३४७ संबोधन उ, ओ, ०
हो, ० [८-४-३४६ ८-४-३३० (१५) '०' एटले अनेक प्रयोगोमां नामने प्रथमा,
८-४-३४४-३४५ द्वितीया, चतुर्थी, षष्ठी अने संबोधननी विभक्तिओ नथी लागती परंतु ते ते विभक्तिओमां नामनो अंतिम दीर्घ स्वर मात्र ह्रस्व थाय छे अथवा ह्रस्व स्वर मात्र दीर्घ थाय छे :
प्र० गु० सं० 'ढोल्ल'नुं ढोला प्र० ए० (ढोला) धर्वले 'रेहा 'नुं रेह
(रेह) रेखा 'घोड 'नुं घोडा प्र० ब० (घोडा) घोर्टक
'वग्गा'नुं वग्ग द्वि० ए० (वाग-चोक९) वलगा ___२२७ कूवे, घरे, दरिए वगेरे सप्तमी विभक्तिवाळां रूपोमां जे अंतिम 'ए' छे ते ज आ प्रत्यय छे.
२२८ मूळ ‘धव' एटले पति-धणी. धव+उल्ल-(' उल्ल' स्वार्थिक) धवुल्लधउल्ल-ढउल्ल-ढोल-ढोल्ला. एवो परिवर्तनक्रम भासे छे. __ २२९ 'घोटक' नो 'ओ' संवृत छे त्यारे ते द्वारा सधायेला 'घोडा' नो 'ओ' विवृत छे. वळी, 'घोडियु' नो 'ओ' संवृत छे. आ रीते एक ज शब्दना स्वरमां उच्चारणनी विविधता ध्यानमा राखवा जेवी छे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org