________________
आमुख
१८७
अपभ्रंश' ना नामथी सूचवाती भाषा अहीं माटीने स्थाने छे अने ते भाषामां अस्थिमज्जान्याये अंतःप्रविष्ट ऊगती गुजराती ‘घडा' ने स्थाने छे. एथी ए ऊगती गुजराती' ने 'कारण' शब्दथी कहेवा करतां अधिकाधिक समान लक्षणोने लीधे 'कार्य' शब्दथी कहेवी ए वधारे सुतर भासे छे. माटे ज अहीं हुं हेमचंद्रे — अपभ्रंश' ना मथाळा नीचे बतावेली भाषाने अंतिम अपभ्रंश' ने बदले 'ऊगती गुजराती' एविशिष्ट नाम आपुं छे. ७५ धर्मघोषसूरि नामना एक जैनाचार्य लगभग बारमा सैकामां हयात
हता. तेमना शिष्ये नेमनी स्तुति ते वखतनी गुज्जरीनी
र प्रचलित भाषामां रचेली छे. तेमां ‘गुज्जरी'
" स्त्री पासे नीचेनां पद्यो कहेवराव्यां छे : " गुज्जरि “बोलइ चालु प्रिय ! मज्झु मणोरह पूरि । देसण सुणहु सुहावणिय वैदेविणु जससूरि ॥ ७ ॥ महियलि विमलउ सयलु जलु वय पहुतउ आसोय मासु
धमसूरि--केरळ चित्त जिम्व वय निम्मलु ठिउ आगासु ॥ ८॥ ९८७ गायकवाड प्राच्यविद्यामंदिर तरफथी प्रकाशित थयेला पाटणना भंडारोना सूचिपत्रमा पृ. ३६६-३६७-३६८-३६९-३७. ऊपर श्रीधर्मघोषसूरि अथवा धर्मसूरिनी स्तुति छे. तेमां तेमनो परिचय आपेलो छे. ते स्तुति-परिचय तेमना शिष्य रविप्रभे रचेलो छे.
१८८ आ पद्यो ते ज सूचिपत्रमा पृ० ३७१ ऊपर छे. ते, 'बारह नावउंद्वादश मास अपभ्रंश' नामनी धर्मसूरिस्तुतिमा ७-८ मां छे. तेनुं वर्तमान गुजराती पद्य नीचे प्रमाणे छे:
गुजरी बोले चालो प्रिय मुज मनोरथ पूर। देशना सुणो सुहावणी वंदीने यशःसूर ॥ माहितले विमल सकल जल, वै पहोंत्यो आसो मास धर्मसूरिकेरुं चित्त जेम वै निर्मल थियु आकाश ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
