________________
૧૨
શ્રી રાયપસેણઈય સુત વિસર્જનનાં સ્થાન જેવાં નિર્લિપ અને પીઠ, બન્ને તરફનાં પાંસળાં તથા ઉરુ સુજાત હતાં.
એમને શ્વાસ સુધી ૪૩ નીરોગી ઉત્તમ માંસ, છબી ઉદાત્ત અને પ્રશસ્ત, શરીર નિર્મળ અને અંગેઅંગમાંથી ઝરતું લાવણ્ય અસાધારણ હતું.
લેઢાના ઘણની જેવી સુબદ્ધ સ્નાયુવાળી અને શિખર જેવી ઉન્નત ખોપરી ઉપર શિરેભાગ, માથાના વાળ ઘનનિચિત–લગેલગ ઉગેલા–વાંકડિયા જમણુ વાંકવાળા સુંવાળા અને ભમરા જેવા કાળા, વાળ ઉગવાની ચામડી-કેશાંતભૂમિ –સેના જેવી ચમકતી અને દાડિમના કુલ જેવી સ્નિગ્ધ, છત્ર જેવું ઉંચું ઉત્તમ ઉત્તમાંગ–મસ્તક, ઘણવિનાને એકસરખે અર્ધચંદ્ર જેવો લલાટપટ્ટ અને પૂર્ણ ચંદ્ર સમાન માકાર મુખ,
સાંભળવામાં સરવા પ્રમાણયુક્ત બન્ને કાન, માંસથી ભરેલા પુષ્ટ બને કપલ, ધનુષ જેવી વાંકડી કાળી આછી ભમરે, ખીલેલાં કમળ જેવાં એકાદ ધેળા વાળવાળી૪૪ પાંપણવાળાં બને નયને, ગરુડની નાસિકા જેવી ઉત્તુંગ લાંબી સરળ નાસિકા, પરવાળા જેવા બન્ને હેઠ,
ચંપાની કળી જેવા નિર્મળ૪૫ એક શ્રેણીબદ્ધ બધા દાંત, અગ્નિથી ધમેલા સેનાના જેવું રાતું તાળવું અને જીભ, અવસ્થિત-અવસ્થાસૂચક અને અવિભક્ત મથુ–દાઢી મૂંછ, શાર્દુલની હડપચી જેવી માંસલ પ્રશસ્ત હડપચી,
પ્રમાણસર ચાર આંગળ ઉંચી ઉત્તમ શંખ જેવી રૂપાળી ડેક, ઉત્તમ પાડે વરાહ સિંહ શાર્દૂલ બળદ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
