________________
આ,
કા,
૨૩૨
ઋષભદાસ કવિ કૃત. રાજા તપીઓ ગુરૂ સલી, દેવ સુપુરૂષહ બાલ; કવિઅણુ કહઈ એ સાતનું, વચન ફલઈ તતકાલ. ૬૩ રાય વચન સાચું થયું, આવ્યું એક
વિમાન; પકુબેરદત્ત નઈ સ્ત્રી તિહાં, માંહિ તે બહુજ નિધાન. ૬૪ આવી મિલીએ રાય નઈ, હર પુરજન લોક; ગુણશ્રી કમલાવહુઅસું, ના સજન શેક. ૬૫ ઋદ્ધિ દેખી નૃપ હરખીએ, બહુ પ્રસંસઈ રાય; એણુઈ અવસરિ હવઇ શેઠન, પૂછઈ પૂર્વ કથાય. ૬૬
ઢાલ.
આજ હવું સુવિહાણ—એ દેશી. શેઠ કહઈ સુણિ રાય !, પૂજા શ્રી છનની કરીએ; નામ જપું અરિહંત, પવતે વન જેવું ફરીએ. ૬૭ એણુઈ અવસરિ એક કુંડ, દીઠ તવ નીરઈ ભર્યો એ કતગ કારણિ માંહિં, જવ જેવા નઈ ઉતર્યો એ. ૬૮ દીઠી બારી એક, ઉઘાડી માંહિં પલે એ; દિસઈ નગર નિવેસ, પુરૂષ તિહાં નવિ મ એ. ૬૮ ચા રાજદુઆર, સપ્તમ ભુમિ જવ ગયો એ દીઠી કન્યા એક, બેલાવી ઉભું રહે એ. ૭૦ ઉંમર કહઈ સુણે સ્વામી, તિલકાપુરને રાજીએ એ પાતાલકેતુ નૃપ નામ, જસ મહિમા જગિ ગાજીઓ એ. ૭૧ કરમિં હુએ મતિહીણુ, મંસ લોલવી તે થે એફ. માણસ મારઈ તામ, દયા ધર્મ નૃપને ગયો એ. ૭ર
૧ સ્ત્રીનું તિહાં.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
