________________
૧૪૬ ઋષભદાસ કવિ કૃત
આ. કા. સહઈર્ષો જૂ નવિ ગભઈ રે, પ્રાંહિ થોડે લેભ; ભવ્ય જીવ જગમાં અભ્યાજી, સહઈ જઈ તેહની સંભ–આ. ૧૪ ગુરૂ ઉપદેસ વિના વલી રે, કર્મ એગઈ ગુણ હેઈ; વિવિધ જાતિના પંખી રે, પંચ વર્ણ તન જોય–આ. ૧૫ નીલકંઠ કુણુ ચીતર્યો રે, કાગ કીઆ કુણઈ શામ; સુપુરૂષને શુક પંખી રે, સહજે જપતાં રામ–આ. ૧૬ હસ્તી દતુલ કુણઈ ઘડ્યા રે, અઘડ હુઆ કિમ ઉંટ; દિવ્ય રૂપ નર એકનું રે, જનમ તણું એક કુંટ–આ. ૧૭ સહિણી જણિયું બાય રે, જાણતાં દીઠે સાપ; તિહાં થકી અતિ ઉછાવ્યો રે, લીધું મસ્તગિ ભાગ–આ. ૧૮ તેહનઈ કહે કુંણ શીખવે રે, સહઈ જતણું ગુણ દેહ; અમૃત અંબ કÇ આ કર્યારે, સહઈશ હુઆ એહ–આ. ૧૮ સહજી સુપુરૂષ રૂઅડે રે, સહઈ છે નહીં વિજ્ઞાન, સઈજી મુખ મધૂર લ રે, સહઈજી દેતાં દાન-આ. ૨૦ સહઈશું દાન સુપુરૂષ દઈ રેકુડલીઓ
સીરાજ; રાય પ્રશંસી અતિ ઘણું રે, વણિગુ વિવેકી આજ–આ. ૨૧
ઉપઇ.
આજ કુડલીઓ વડ દાતાર, કીધી કુમારપાલની સાર; રાય કહઈ તઈ દીધું મુદા, કહઈ સંકલ થાણ્યું કદા. ૨૨ છહાર થાઉં હું ગૂજરધણી, તિહારઈ તું આવે મુઝ ભણ; તઈતુ ભકિત કરી છે ઘણું, જાતિ જણાવે સહુ આપણું. ૨૩
૧ નાગ,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
