________________
૮૦
ઋષભદાસ કવિ કૃત
આ. કા.
સુર સુભટ રણિ બહુ મલ્યા, વીંટો કુંમરનિરંદ નૃપ માર્યો તિહાં કિમ ભરઈ, રાખણ હાર જીદ. ૮૨ સેનાની ઝાંખ થય, સુભટ હુઆ ખીન ખેદ મુખ લેઈ પાંછા વલ્યા, પણ ગયા કુ મેદ. ૮૩ ટક ગયું જવ જાણીઉં, તવ હાલી સજ થાય; ઝાંખર પાછાં તિહાં કરી, કાઢિઉ ગૂજર રાય. ૮૪ સ્વામી તું સુપુરૂષ સહી, મઈ કીધી તુઝ બાધ; ઝાંખરમાંહિં ઘાલીઓ, ખમજે તે અપરાધ. ૮૫ કુમારપાલ એણપરિ કહેઈ, સાભલિ સુપુરૂષ વાત; તઈ મુઝ રાખ્યો જીવતે, તું મઝા બંધવ તાત. ૮૬ નિત ઉઠી દાનહ દઈ, સોના ખંડી લાખ;
એક જીવ ઉગારિઈ, તેહનું પુણ્ય અસંખ. ૮૭ દિન દિઈ નઈ તપ તપે, જલઈ નહઈ સો વાર; કમર કઈ એ નર જાણ, દયા વિના સહ છાર. ૮૮ કર્ણ ન શોભઈ કુડલઈ, ભાઈ સુણતાં જ્ઞાન, કર નવિ ભઈ કંકણે, ભઈ દેતાં દાન. ૮૮ કયા ન શોભઈ ચંદનિં, ભઈ કરૂણા સાર; તાસ સરીરે લેખઈ સહી, કરતા પરઉપકાર. ૮૮ તઈ રાખે મુઝ ભીમડા, ઉડી આપ પરાણ; તું ઉપગારી જગિ થ વડે, તું જગિ સબલે જાણ. ૮૦ દે ચર્મનિ વાણહી, કરી પહઈરાવું પાય; ગુણુ ઉસંકલ વલી, તુહઈ થયું ન જાય. ૮૧ ૧ કંટક. ૨ જીવતા. ૩ તુઝ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org