________________
મ. મિ. ૮
શ્રી કુમારપાળ રાસ. અરૂં કહી નઈ ચાલ્યો જાય, વયરી ભાગે હોઠો જાય;
ગઈ જાણ સેનાની થાય, ચઢી કટક તવ કેડિઈ થાય. ૭ર કુમારપાલ તવ જઈ ફિરી, આવતાં દીઠા ગજ તુરી; તવ વગઈ નૃપ સબલ પલાય, સેનાની પુઠિઈ જાય. ૭૩ કુમારપાલ ભયંકર થયો, ભીમસિંધ હાલી સરણિ ગયે; રાખિ રાખિ નર હિ કૃપાલ, આસું સેન જેસંગ ભૂપાલ. ૭૪ ભીમસિંધ મનિ કરઈ વિચાર, જીવ ઉગારૂ એ ધર્મ સાર; આણું કરૂણ રાખ્યો રાય, ઝાંખર ખાડ ઘાલ્યો તસડાય.
ગઈ સેનાની આ તિહાં, કુમારપાલ નવિ દીસઈ કિહાં પૂછઈ હાલીનઈ કરિ ગ્રા, ઈહાં આવ્યું નૃપકઈ કિહાંગ. છે. હાલી ભીમ બે મહામતી, હાં નર કોઈ આવ્યું નથી; નવિ માને તે જુવે જણ જે હુઇ તે જેસંગ અણુ ૭૭ તવ સેનાપતિ ખીજી કરી, બેત્ર આપ્યું તેણુઈ જેવું ફિરી; બોર ઝાંખર બહુ છે જીહાં, ભાલે અણી પરાયાં તિહાં. ૭૮ કટકઈ ચાપી કરી અતિઘણી, કલા કેલવી બહુ આપણું; એક ન વાગુ આયુધ અણુ, રાખણ હારે ત્રિભુવન ધણું. ૭
જીસકું રખઈ સાંઈઓ, ભાર ન બાલ ન વ તાં નરાં, જે જગ જીસકું ભાર સાંઈ, રાખ ન જમરા ચોટી ન ચૂકસે, જે જગ
સકઈ કેય; વયરી હેય. ૮૦
સકઈ કેય; ઉડણ હેય. ૮૧
૧ એહજ. ૨ લાગુ. ૩ રીસકે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
