________________
મહેદધિ મ ] ઢોલા મારવણીની કથા.
ર૭
વાત
ઈતરે સમે ભાઉ ભારે ઘરે ગયા, ભાઉસું જાય મિલ્યા, પિંગલરાજારા સમાચાર કહ્યા, મિજમાંની પિંગલરાજા દીધીથી સે ભાઉરી નિજર કીધી ભાઉ રાજા હુઓ, ભાટને કહ્યો, આજ મહે છાંના આયા છો, તરે ભારે કેહણ લાગી, મારવાનું થાંનું આયા જાણતી તે પરા મરાડસી, થે પરજાપતÈ ઘર છાના રહ, સીધે આ હે થાંનું ઘઈ પુરવસ્યાં. જસ અવસાણ હસી, તરે મહે થાનું સાલકુંવરસું મેલવમાં, એ છાના રહે છે, હિમે એક દિનરે સમાજે માલવણું રથ જોતરાને, સષીયાંને સાથે તેને વાગ વગીચે રમવા ગઈ છે તડે ભાઉભાટે ઉ| જાચિકાને બેલાયા, ચાલે આપે જાચિકાં હેલા કને જાવા તરે ભાઉભાટને જાચિક ભેલા હેયને કુંવરજીસું આય મુજ કાયે, ઢેલાજી ભાઉભાટને પુછે છે, એ પરદેસી થાં સાથે કુણ છે, તÁ ભાટ કેહણ લાગે, માહરાજ કુમાર એ ગાયન રાજરે સાસરારા છે, તૐ ગાયન આલાપારી કરણ લાગા વૈ ગાયન છ રાગ છતીસ રાગણીરાભેદ ભાવ સગલા જાણે છે, માહા સૂકંઠી છે. જિક દૂહા મારવણું સીષાયા છે તિકે મારૂ રાગમેં ગાવણ લાગા, સગલાહી દૂહા હૈલેજ સાંભલ્યા, તરે ઢેલેજી પુછીયે. ભાઉભાટ કહે છે;
અથ ચાઈ કુણ ઢેલે કુણ મારૂનારિ, રૂપે રૂડી રાજ કુંવાર; વલતો ભાટ ઢેલાનું કહે, પદમણ પરણું તું નવિલહે. ૧ પિંગલરાય તણી કુંઅરી, અપછર રૂપ રાધા અવતરી; પહકર તીરથ બાલા પણે,પરણીયા ઉછવ કરિ ઘણે. ૨
પુછી જ લાગા, સહ મારવ ભાવસાર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
