________________
વાચક કુશલલાભ વિરચિત [આનંદ કાવ્ય પન માલ ઘેડે સિરપાવ દેને રાજી કી હિમ રાજા સુષે સુષ ભેગવે છેઃ
વાત સુણી રિણધવલ સબ, કાલે થયે કુમાર; પાટણ હિતો પાધરે, આરિત કરે અપાર.
અથ વાત. પાટણ ધણું સેવનગિરિ વિભાડ ઘણો કીધે પણિ ગઢ હાથ આવે નહીં વરસ દેય ચાર ખપી પિણ કાંઈ જેર ચાલૈ નહીં. આપ ચાપરે વિગાડ ઉજાડ કરિ બેઠા.
દૂહા. પટરાણું પિંગલ તણી, અપછરે અણું હાર, અ છે ઉમદેવડી, સુંદર ચણ સંસાર ઉમાં સેલૈ સિંગાર સંજિ, સેજ પધારે સંજિ, પ્રાણનાથ પ્રીતમ મિલણ, સેજે બકઠે (જ. મા બેઈમેટ, ઉભી સુરજ સાંમડી, તાડી ઉપની પિટિ, મરણ વેલી મારવી. ભુતિ ભાઉ ભાટને, દીયેજ કેડ પસાય, ચા નકવરગઢ ભણી, પ્રણમી પિંગલ રાચ.
અથ વાત. રાજા રાણી રે મા માટે ઘણી પ્રીત છે ઉમાદેવડરે નવ માસ પુરા હુઆ તકે મારવ જનમ હુ નગર સહિમ ઘણા વધાવણ કીધા બેટા જાયારા જિયા ઉછરંગ હે તિસા કીધા હિર્વે પુત્રી મેટી લેણુ લાગી પદમણ અવતાર છે માથે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
